Γεννήθηκε το 1970 στην Κρήτη.
Σπουδές: Ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1990-1996) στο εργαστήριο της Ρένας Παπασπύρου.
Παρουσίασε για πρώτη φορά το έργο του σε ατομική έκθεση το 1997 και ακολούθησαν ακόμη έξι, μεταξύ των οποίων μία διοργανώθηκε από το ΜΜΣΤ το 2001. Έχει πάρει μέρος και σε ομαδικές εκθέσεις, μερικές από τις οποίες είναι διεθνείς διοργανώσεις (IV Biennale of Cetinje, Montenegro 2002, Breakthrough!, ARCO, Μαδρίτη 2004 κ.ά.). Το 1998 τιμήθηκε με το βραβείο του Ιδρύματος Γιάννη και Ζωής Σπυροπούλου, ενώ το 2001 εκπροσώπησε, μαζί με τους Ν. Ναυρίδη και Έ. Χατζηαργυρού, την Ελλάδα στην 49η Μπιενάλε της Βενετίας.
Ο Παπαηλιάκης διερευνά τις μορφές ανάπτυξης και τη μυθολογία της εικόνας στο δυτικό πολιτισμό μέσα από έναν συνεκτικά αρθρωμένο προσωπικό λόγο, συγκροτημένο μορφικά και περιεκτικό εννοιολογικά. Η εργασία του πάνω σε γνωστά έργα της δυτικής τέχνης, από τα οποία συχνά επιλέγει λεπτομέρειές τους – πολλές φορές με τη βοήθεια του υπολογιστή-, επαναφέρει στο προσκήνιο την εικονογραφία, εκθέτοντας εκ νέου τον συμβολισμό της στην επικαιρότητα και σχολιάζοντας την δύναμη του εξουσιαστικού της λόγου. Η προσεκτικά σχεδιασμένη επίφαση αποδόμησής τους θέτει ζητήματα καταρχάς αναπαράστασης, επιπλέον όμως και ιστορικής επικαιροποίησης.
Last modified: 25/01/2013
