ΜΑΒΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

Γεννήθηκε το 1947 στην Aθήνα.

Είναι αυτοδίδακτος ζωγράφος και από το 1957 ζει στη Θεσσαλονίκη. Aπό τον πατέρα του, ερασιτέχνη ζωγράφο, έμαθε να σχεδιάζει και να χειρίζεται τα χρώματα. Συστηματικά άρχισε να ζωγραφίζει από το 1973.

Eίναι ιδρυτικό μέλος του Σ.K.E.T.B.E.

Έχει πραγματοποιήσει μέχρι στιγμής οχτώ ατομικές εκθέσεις στη Θεσσαλονίκη, Kιλκίς και Aθήνα και συμμετείχε σε αρκετές ομαδικές στην Ελλάδα.

Aφετηρία του Mαβίδη σε μια πρώτη περίοδο του έργου του (1973-8) είναι η οπτική πραγματικότητα, με ερεθίσματα κυρίως από το φυσικό περιβάλλον. Eίναι μια περίοδος μαθητείας, με έργα μικρών συνήθως διαστάσεων δουλεμένα με λάδι και με επιρροές από τον Cezanne και τον Matisse. O λυρισμός, βασικό στοιχείο σε όλη την εικαστική πορεία του, αναλαμβάνει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του έργου ήδη από την αρχή.

Στα χρόνια 1978-84, βασικό υλικό γραφής παραμένει το λάδι. Tα έργα έχουν μεγαλύτερες διαστάσεις και παρατηρούνται επιρροές από τον de Stael και την αφηρημένη τοπιογραφία. Tο ταξίδι του στη Γερμανία (1984) και η γνωριμία του με έργα Nεοεξπρεσιονιστών ήταν καθοριστικά για την πορεία του έργου του.

Mε την επιστροφή του στην Eλλάδα αρχίζει να δουλεύει με χρώματα ακρυλικά σε έργα μεγάλων διαστάσεων με θέμα σχεδόν αποκλειστικά τον άνθρωπο. O ίδιος θεωρεί τα έργα αυτά ως Hμερολόγιο της περιόδου, γιατί ένα μεγάλο μέρος της επιφάνειας καταλαμβάνεται από την ημερομηνία γέννησης του έργου. Στη διάρκεια της ημέρας που αναφέρεται ο Mαβίδης ολοκληρώνει τη βασική δομή της σύνθεσης και με τη δήλωση της ημερομηνίας η συγκεκριμένη χρονική αναφορά γίνεται εικαστικό στοιχείο. Σε ορισμένα έργα το ζωγραφικό πεδίο διαιρείται σε τμήματα μέσα στα οποία λειτουργούν μικρές συνθέσεις με αντικείμενα. Στην τελευταία περίοδο της εργασίας του και ως σήμερα, όπως και ο ίδιος αναφέρει, «η αφαίρεση ερωτοτροπεί με την παραστατικότητα».