(Ψευδώνυμο του Παναγιώτη Βασιλάκη). Γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου του 1925 στην Αθήνα. Αυτοδίδακτος Καλλιτέχνης. Σε νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και τη γλυπτική. Το 1954 έφυγε από την Ελλάδα και μετά από περιπλάνηση στις ΗΠΑ και την Ευρώπη εγκαταστάθηκε στο Παρίσι. Μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής του προσωπικότητας έπαιξε η γνωριμία του με την αρχαϊκή ελληνική και την κυκλαδική τέχνη. Στην πορεία ανακαλύπτει τη μοντέρνα τέχνη και ιδιαίτερα τον Alberto Giacometti. Το 1960 παρουσιάζει την πρώτη του έκθεση στη Ν. Υόρκη στην Γκαλερί A. Lodas. Το 1967 δημιουργεί τους πρώτους εσωτερικούς χώρους στους οποίους αποδίδει τη δυνατότητα να εκφράσουν τις απόκεντρες δυνάμεις που διαστέλλουν την ύλη.
Από το 1970 κι έπειτα αναπτύσσει Μουσικά γλυπτά και χώρους, μουσικά και χορογραφικά δρώμενα, ερωτικά γλυπτά και μεγάλες περιβαλλοντικές συνθέσεις. Το 1995 εκπροσώπησε την Ελλάδα στη 46η Μπιενάλε της Βενετίας. Το σύνολο του έργου του περικλείει την επιθυμία εξοικείωσης του ατόμου-δημιουργού με τη φύση και τα φυσικά φαινόμενα, των οποίων η ευφυΐα αναδεικνύεται μέσω της φαντασίας του παιχνιδιού ή της ενστικτώδους γνώσης.
Το 1960 τού απονεμήθηκε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τα έργα Telesculpture («Τηλεγλυπτό») και Telesculpture Electromagnetique («Ηλεκτρομαγνητικό Τηλεγλυπτό»), από το υπουργείο πολιτισμού της Γαλλίας. Το 1987 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Φρανσουά Μιτεράν με τη διάκριση του Ταξιάρχη των Γραμμάτων και Τεχνών.
Το 1964 αγόρασε εκτάσεις στο Γεροβουνό, στους πρόποδες της Πάρνηθας, όπου λειτουργεί το Κέντρο Έρευνας Τέχνης και Επιστήμης (ΚΕΤΕ).
Last modified: 19/03/2021
