Σπούδασε Καλές Τέχνες στο New York University και κοντά στον Θεόδωρο Πάντο, ενδυματολογία στο Fashion Institute of Technology στη Νέα Υόρκη και στην Esmode στο Παρίσι. Παράλληλα ακολούθησε θεατρικές σπουδές από ενδιαφέρον στη μελέτη της θεατρικής έκφρασης.
Το 1981 γίνεται ενεργό μέλος στο ΚΕΝΤΡΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ «ΣΥΝ», παρουσιάζοντας την πρώτη της έκθεση στην Αθήνα.
Από το 1987 έως το 1996 συμμετέχει σε εκθέσεις Ζωγραφικής & Γλυπτικών κατασκευών, σε σημαντικούς χώρους τέχνης όπως οι γκαλερί Μαντείον, Όψις (Μύκονος) μαζί με το γλύπτη Μανώλη Πεταλά, Έρση, TITANIUM, SELINI.
Το 2001 παρουσιάζει έκθεση γλυπτικών μεταλλικών εγκαταστάσεων, βασισμένων στους μύθους του Λαφονταίν (Jean de La Fontaine), στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο στην Aixen Provénce, στη Γαλλία, στα πλαίσια παγκόσμιας συνάντησης εικαστικών καλλιτεχνών.
Έχει αποσπάσει παγκόσμια βραβεία: Το 1996 παρουσιάζοντας το πολύτεχνο έργο «Θεογονία», το 1996 και το 1997, σε δύο Παγκόσμια Φεστιβάλ Ηλεκτρονικής Τέχνης, στο Art Electronika στο Λιντς της Αυστρίας και το Art Digitalis στο Βερολίνο.
Άλλες της δραστηριότητες
Δραματοποιημένα ντοκιμαντέρ: «Έλα στο φως» (1989-1990, ΕΤ2), «Μάννα ενός Θεού» (1991-1992, ΕΤ1), «Iscandar el Akbar» (1992-1993, ΕΤ1), «Εννέα Μούσες» (1994-1995, ΕΤ3).
Ταινίες μικρού μήκους: «Η διαδρομή» (1995) και «Ο Γρηγόρης» (1996)
Θεατρικά έργα: «Το ανοιχτήρι» (2000), «Το μεγάλο παιγνίδι» (2001), «Η γραμμή» (2002) για τη θεατρική σκηνή του Α. Αντωνίου. «Ανώνυμη Ωδή» για το Παγκόσμιο συνέδριο θεατρικών συγγραφέων (2002), για τη μουσική παράσταση «Έρωτα εσύ» του συνθέτη Νίκου Δανίκα και «Σπασμένο καράβι» του Συνθέτη Γιάννη Σπανού. «Τα παιδιά του λύκου» (2003) για τη θεατρική ομάδα Fuga. Για την ίδια θεατρική ομάδα, επιμελείται τα σκηνικά και κοστούμια για τα έργα, «Γυναίκες στον χρόνο» (2007), και «Baby Jane» (2009). Επίσης, επιμελείται τα σκηνικά και κοστούμια, για τη θεατρική παράσταση, «Caveman», για την παράσταση των Σάο Λίν στην Ελλάδα και για πολλές ακόμα επιτυχημένες θεατρικές παραστάσεις στην Αθήνα.
Το 2014 αναλαμβάνει την κατασκευή των βραβείων του ΠΑΣΕΠΕ, για ελληνικές εταιρείες με περιβαλλοντική πολιτική.
Το 2004 εργάζεται για την εταιρεία SAMSUNG στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνα. Επίσης για τη γλυπτική κατασκευή-όργανο με την ονομασία «Ήχων Γένεσις» για την Ηχόδρασις.
Το 2005 εκθέτει στο Πεκίνο, γλυπτικές μεταλλικές εγκαταστάσεις, με τίτλο «Σπέρματα του Σύμπαντος», στα πλαίσια των πολιτιστικών εκδηλώσεων που αφορούν στους Ολυμπιακούς αγώνες, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Τουρισμού.
Το 2007 αναλαμβάνει το σχεδιασμό διαμόρφωσης χώρου για την ανάδειξη της ιστορίας του ΟΛΠ, ενώ την ίδια χρονιά δημιουργεί ανάγλυφα εικαστικά έργα και κατασκευές στους χώρους υποδοχής και εκδηλώσεων στο ξενοδοχείο και στο κτήμα Πεντελικόν.
Το 2009, στο Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ,στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Συνεδρίου της Δελφικής Ακαδημίας Θεσμών και Πολιτισμών, με τίτλο, «Οικουμενικότητα, Παιδεία και Ανθρώπινα Δικαιώματα» παρουσιάζει το έργο «Σύγχρονες Πολιτικές Σημειολογίες στην Γκουέρνικα του Πάμπλο Πικάσσο».
Το 2010 παρουσιάζει το εικαστικό έργο με τίτλο «loving– dancing», στο USED, ενώ το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, στη γκαλερί ChiliArt, παρουσιάζει το εικαστικό της έργο με τίτλο «NOT THE OLD NOT THE NEW BUT THE NECESSARY».
Τελευταία, εργάζεται για την υλοποίηση έκθεσης με τίτλο, «bleu-blanc-rouge», και με τη συγγραφή βιβλίου. Το έργο της από το 1997 και μετά, είναι βασισμένο και κατασκευασμένο, από μεταλλικές πλαστικές ύλες αλουμινίου. Έργα της βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές συλλογές
Last modified: 30/09/2017
ΠΑΠΑΤΖΑΝΑΚΗ ΑΝΤΩΝΙΑ
