Η Κέλλυ Αθανασιάδου είναι εικαστικός και ασχολείται με τη γλυπτική μετάλλου. Το υλικό που χρησιμοποιεί περισσότερο είναι το ατσάλι, το οποίο το δουλεύει σαν να είναι δαντέλα. Μεταχειρίζεται τεχνικές όπως ηλεκτροσυγκόλληση και η οξυγονοκόλληση με τις οποίες επεξεργάζεται το μέταλλο και πολλές φορές προκαλεί επιτηδευμένη οξείδωση.
Η ίδια λέει: «Ασχολούμαι με το ατσάλι γιατί είναι ένα υλικό που παρουσιάζει φυσική αντίσταση στην επεξεργασία, γεγονός που κάνει για εμένα την εφαρμογή του αρχικού σχεδιασμού πολύ πιο ενδιαφέρουσα. Ταυτόχρονα, προσπαθώ να καταστήσω σαφές πως κάθε βιομηχανικό υλικό μπορεί, χωρίς να χάσει τα βασικά χαρακτηριστικά της ταυτότητας του, να αποτελέσει τμήμα ενός συνόλου με συγκεκριμένη δομή».
Με επιρροές από τον αμερικάνικο εξπρεσιονισμό και από τον κυβισμό- με τη λογική ότι αποδομεί τη συνολική εικόνα δίνοντας την τμηματική αναπαράστασή της- φτιάχνει έργα προσωπικών εμπνεύσεων τα οποία δημιουργεί με βάση πληροφορίες που την συγκινούν. Για παράδειγμα, το έργο με τίτλο MotivationforIsospinandtheBaryonDecupletείναι εμπνευσμένο από τις ανακαλύψεις τις κβαντικής φυσικής σε σχέση με την ιδιοπεριστροφική κίνηση των βαρυονίων που επί της ουσίας αποδεικνύει ότι το ανθρώπινο σώμα είναι αστρική ύλη.
Στο έργο της με τίτλο SquareThinkingofaChaoticMindθέλει να απεικονίσει το χάος που προσπαθεί να δομηθεί. Η ίδια αποκαλεί το έργο «η τετραγωνισμένη σκέψη ενός χαοτικού μυαλού». Ένας μικρός κύβος πάνω από τον αρχικό κύβο της που αναπαριστά το χάος βρίσκεται εκεί για να μας υπενθυμίσει ότι ένα χαοτικό σύστημα δεν μπορεί παρά να αποδώσει ένα ακόμη χαοτικό σύστημα. Στην τελευταία της συλλογή με τίτλο “Prismata” ασχολείται με την πρισματική αναπαράσταση της πραγματικότητας.
Από τα έργα της δεν λείπει το χρώμα το οποίο θεωρεί ότι ολοκληρώνει την εικαστική σύλληψη. Στο έργο της με τίτλο DemonioInterno, το οποίο αναφέρεται στα εσωτερικά μας δαιμόνια, χρησιμοποιεί έντονο κόκκινο χρώμα για να δώσει περισσότερη ένταση στο θέμα της. Όσο για τη συλλογή “PythagoreanTetraktys” και την απόφασήτης να ασχοληθεί με το θεοσοφικό σύστημαπου ανέπτυξε ο Πυθαγόρας και οι θεωρητικοί του, ήταν κάτι που έγινε σχεδόν αυτόματα όταν άρχισε να αντιλαμβάνεται την έκταση των εφαρμογών της θεωρίας αυτής. Η έλξη ήταν πολύ δυνατή και οδήγησε στη δημιουργία μιας σειράς γλυπτών (όπως ο Υπερκύβος) που αποτυπώνουν τόσο τις θεωρητικές όσο και τις πρακτικές εφαρμογές της Τετρακτύος στα διάφορα πεδία δράσης του ανθρώπου: από την ανάδειξη της αρχαιοελληνικής γεωμετρικής δομής μέχρι την προσπάθεια προσέγγισης δομών που είναι αδύνατον να προσληφθούν από τον ανθρώπινο εγκέφαλο, όπως είναι τα «Υπερσχήματα», τα τετραδιάστατα δηλαδή ανάλογα των σχημάτων.
Όλα τα έργα της Κέλλυς Αθανασιάδου μαρτυρούν ένα διανοητικό παιχνίδι στο οποίο θέλει να εμπλακεί ο θεατής. Έχουν τίτλο και συγκεκριμένη εννοιολογική σύλληψη και κατά συνέπεια τον καθοδηγούν σε μια πρώτη ανάγνωση και σε συναισθηματική αντίδραση.
Η απόδοσή τους είναι γεωμετρική αλλά παραμένουν σαφώς αναγνωρίσιμα (όπως στο έργο AliceinWonderlandόπου αναγνωρίζουμε ότι πρόκειται για μια ξαπλωμένη γυναίκα). Το οπτικό αποτέλεσμα είναι φόρμες που διέπονται από μια αρμονία που έχει τις ρίζες της στα καθαρά μαθηματικά και που επιτρέπουν την οποιαδήποτε «εξπρεσιονιστική» αντίδραση. Όσο για τη γραφή της, διατηρεί σε όλα της τα έργα ένα συγκεκριμένο ύφος που την καθιστά αναγνωρίσιμη.
Στα άμεσα σχέδια της είναι η συνεργασία με τον διεθνώς αναγνωρισμένο Έλληνα εικαστικό Αποστόλη Ζολωτάκη με τον οποίο θα συνεπιμεληθούν την έκθεση με τίτλο “Ground Zero” που θα παρουσιαστεί το Μάιο στο CAMP. Σχετικά με την έκθεση αυτή, η Κέλλυ Αθανασιάδου τονίζει: «είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση με τη συμμετοχή 22 Ελλήνων και Ολλανδών καλλιτεχνών και είμαστε πολύ χαρούμενοι με τον Αποστόλη για αυτή τη δυνατότητα εικαστικού διαλόγου ανάμεσα σε διακεκριμένους δημιουργούς».
Last modified: 02/09/2014