Θόδωρος: Η προφητική σκέψη και η συνολική πορεία ενός σύγχρονου δημιουργού

Η έκθεση «Θόδωρος, γλύπτης, Αντί Αναδρομικής» είναι η πρώτη προσπάθεια ερμηνείας και παρουσίασης του έργου του γλύπτη Θόδωρου μετά το θάνατό του και αξιοποιεί σχεδόν όλα τα έργα και το πλούσιο αρχειακό υλικό που κληροδότησε ο γλύπτης στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Το υλικό αυτό συγκροτείται από 110 έργα και το εργαστήριό του καλλιτέχνη.
Η έκθεση επιχειρεί να αναδείξει τη βαθιά και προφητική σκέψη του, τις σημαντικότερες στιγμές του έργου του αλλά και τη συνολική πορεία ενός σύγχρονου δημιουργού, που με τα λόγια και τις πράξεις του, στιγμάτισε τη γλυπτική στην Ελλάδα.

Θόδωρος, γλύπτης. Καταπέλτης τεχνητών ήλιων, 1967. Μέταλλο. 102x45x10 cm. Κληροδότημα του καλλιτέχνη στο ΕΜΣΤ

Ειδικότερα, ο Θόδωρος αγωνίστηκε για να ανανεώσει τη γλυπτική γλώσσα και να την αναδείξει σε ένα περιβάλλον όπου επικρατούσε η έντυπη και οπτικοακουστική επικοινωνία. Μέσα σε αυτή την προσπάθεια, ο Θόδωρος ήταν πρωτεργάτης πρωτοποριακών και σύγχρονων καλλιτεχνικών πρακτικών, πραγματοποιώντας περφόρμανς, ηχητικά γλυπτά, εννοιολογικά έργα αλλά και τις πρώτες δράσεις μιας ιδιότυπης θεσμικής κριτικής, για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Κοινός παρονομαστής σε όλη του τη δραστηριότητα υπήρξε ο κοινωνικός και πολιτικός ρόλος του καλλιτέχνη και η σημασία ένταξης καλλιτεχνικών φωνών στο δημόσιο λόγο.

Θόδωρος, γλύπτης. Περικεφαλαία αυτοκτονίας, 1964. Μικτή τεχνική. Μεταβλητές διαστάσεις. Κληροδότημα του καλλιτέχνη στο ΕΜΣΤ

Θόδωρος, γλύπτης. Χειρισμός Ι- Για ένα θεατή μόνο, 1973. Δίσκος βινυλίου 12 ιντσών σε χάρτινη θήκη (εξώφυλλο) 31 x 31 εκ. Έκδοση 16/300 Δωρεά του καλλιτέχνη 2007

Τις παραπάνω ιδέες ο Θόδωρος τις έκανε πράξη μέσα από τη συστηματική και ιδιαίτερη παρουσία του στα μέσα μαζικής επικοινωνίας: εφημερίδες, ραδιόφωνο και τηλεόραση. Αντλώντας έμπνευση από την ίδια την εκθεσιακή πρακτική του Θόδωρου, όπως και από τα κριτικά του σχόλια πάνω στη λειτουργία των θεσμών, ο σχεδιασμός της έκθεσης αναδεικνύει τα όρια και τις δυνατότητες μιας μουσειακής αναδρομικής έκθεσης. Υπονομεύοντας τον προσωποκεντρικό και παρελθοντικό χαρακτήρα μιας αναδρομικής έκθεσης, μαζί με τα έργα του Θόδωρου παρουσιάζονται και έργα πέντε συγχρόνων καλλιτεχνών – Νίκος Αρβανίτης, Πάκυ Βλασσοπούλου, Ίρις και Λήδα Λυκουριώτη, Κώστας Μπασάνος, Γιάννης Παπαδόπουλος – που έχουν συνδιαλλαγεί κριτικά με αντίστοιχους διαχρονικούς προβληματισμούς.

Θόδωρος, γλύπτης. Περικεφαλαία αυτοκτονίας, 1964. Μικτή τεχνική. Μεταβλητές διαστάσεις. Κληροδότημα του καλλιτέχνη στο ΕΜΣΤ

Η έκθεση εντάσσεται στο πρόγραμμα παρουσιάσεων της Συλλογής του ΕΜΣΤ και θα λάβει χώρα στον 2o όροφο του Μουσείου. Η σκηνογραφία της έκθεσης έχει υλοποιηθεί από τον αρχιτέκτονα και σκηνογράφο Γιάννη Αρβανίτη και οριοθετεί ενότητες έργων μέσα από ειδικά διαμορφωμένους νέους εκθεσιακούς χώρους που διαδέχονται ο ένας τον άλλον καταλήγοντας σε ένα απρόσμενο περιβάλλον συνύπαρξης των έργων με τον επισκέπτη. Ο συνολικός χώρος έχει αναδιαμορφωθεί ριζικά ώστε να μπορεί να φιλοξενεί και μελλοντικές εκθέσεις της Συλλογής.
Επιμέλεια: Σταμάτης Σχιζάκης

Θόδωρος, γλύπτης. …Ο πηλός μας φέρνει πιο κοντά, 1997. Μέταλλο, πηλός, σχοινί 150 x 180 x 120 εκ. Κληροδότημα του καλλιτέχνη στο ΕΜΣΤ

Αρχική εικόνα: Θόδωρος, γλύπτης. Γλυπτική για τη συμμετοχή του κοινού- Απαγορεύεται η συμμετοχή, 1970-2005. Φωτογραφική εγκατάσταση. Δύο ψηφιακές εκτυπώσεις 160 x 100 εκ. έκαστη. Δωρεά του καλλιτέχνη, 2007 

Last modified: 07/02/2025