Ελένη Ιωαννίδου – Και τα ληγμένα έχουν ψυχή

 Η Αίθουσα Τέχνης Περιτεχνών Καρτέρης παρουσιάζει την ατομική έκθεση ζωγραφικής της Ελένης Ιωαννίδου «Χάπι End». Την επιμέλεια της έκθεσης φέρει η Ιστορικός της Τέχνης Λουΐζα Καραπιδάκη. Παρουσιάζονται έργα μικρών, μεσαίων και μεγάλων διαστάσεων που έχουν δημιουργηθεί από ληγμένα φάρμακα με την τεχνική του ψηφιδωτού.

Αρτεµίδωρος, ληγµένα χάπια και κάψουλες σε plexiglass, 120 x 100 εκ

Η Ιστορικός της Τέχνης και Επιμελήτρια, Λουΐζα Καραπιδάκη, σημειώνει στον κατάλογο της έκθεσης: «Στην περίπτωση των έργων της Ελένης Ιωαννίδου η έµπνευση ήλθε αρχικά από τα διαθέσιµα υλικά του ιατρικού επαγγελµατικού της περιβάλλοντος και την οικολογική της συνείδηση σε θέµατα ανακύκλωσης και προστασίας του περιβάλλοντος. Στη συνέχεια χάριν του καλλιτεχνικού της οίστρου, της δηµιουργικής φαντασίας και των εκφραστικών της δυνατοτήτων, η έµπνευση εξελίχθηκε σε τέχνη.
Ξεκίνησε από εσωτερική ανάγκη έκφρασης µια περιστασιακή ενασχόληση µε εικαστικές κατασκευές, τις ελάχιστες ελεύθερες ώρες της.

Δεν έχω οξυγόνο, Ληγµένα χάπια και κάψουλες σε ακρυλική βάση σε ξύλο, 120 x 100 εκ

Έπειτα άρχισε να πειραµατίζεται µε τη χρήση των ληγµένων φαρµάκων ως µέσο τεχνικής, αφού έψαχνε ταυτόχρονα να βρει έναν τρόπο ανακύκλωσης γι’ αυτά µέχρι που τελικά τα καθιέρωσε, ως το κύριο υλικό κατασκευής των έργων της. Αρχικά, παρατήρησε την ποικιλοµορφία και τις χρωµατικές τους παραλλαγές και ύστερα από πολλαπλές διερευνητικές δοκιµές στην αντοχή τους τα µεταχειρίστηκε ως βασικό συστατικό: «διαπίστωσα ότι τα χάπια δηµιουργούσαν κάτι σωρούς µε απίθανα χρώµατα και σχέδια και τότε µου ήρθε η ιδέα να τα χρησιµοποιήσω σαν ψηφίδες. Κι άρχισα δειλά-δειλά να φτιάχνω κάποια πράγµατα, για να δω πώς αντιδρά το υλικό, γιατί είναι φθαρτό το χάπι. Άλλα φθείρονται, άλλα διαλύονται. Άλλα αλλάζουν χρώµα. Είναι τελείως δυναµικό υλικό».

Last modified: 12/06/2025