Αλεξάνδρα Ισακίδη – Οι μυστικοί κήποι του σύμπαντος

Σε μια περιπέτεια στη Χώρα του Ποτέ, μας προσκαλεί η ζωγράφος Αλεξάνδρα Ισακίδη. Όποιος θέλει να ζήσει το υπέροχο όνειρο αρκεί να επισκεφτεί την έκθεση «Neverland», στη γκαλερί Τεχνοχώρος. Επιμέλεια έκθεσης Ίρις Κρητικού 
To live will be an awfully big adventure
                                                     Peter Pan
Η Χώρα του Ποτέ, το κορυφαίο αυτό λογοτεχνικό δημιούργημα του J. M. Barrie το 1911, είναι ένα φανταστικό νησί. Ένα μακρινό, αιωρούμενο στη σφαίρα της φαντασίας μέρος, όπου ζουν ο Peter Pan, η Tinker Bell, ο Captain Hook, τα Χαμένα Αγόρια και πολλά ακόμη φανταστικά όντα και μυθικά πλάσματα, αρκετά από τα οποία θυμίζουν κανονικούς ανθρώπους.

Μεικτή τεχνική σε καμβά, 80×160 cm

Καθώς ο Peter Pan, ο πιο γνωστός από τους κατοίκους της Χώρας του Ποτέ αρνείται να μεγαλώσει, διαστέλλοντας μέσω της θριαμβικής ξωτικής περσόνας του τον ενδιάμεσο χρόνο μιας σκανδαλώδους αθώας ανευθυνότητας που αντιδιαστέλλει εαυτόν σε κάθε ανήλικη σύμβαση, ο όρος Neverland χρησιμοποιείται συχνά ως μεταφορά για την αιώνια παιδική ηλικία και την παιδικότητα, για την ουτοπική επιθυμία της αθανασίας και την ανάγκη της φυγής.
Με αξεπέραστη σχεδιαστική δεξιότητα, με βύθιση σε ονειρικό διάφανο χρώμα και με απόλυτη ελευθερία στην αφήγηση, η Αλεξάνδρα Ισακίδη συναρμολογεί και προτείνει τη δική της εξαίσια Χώρα του Ποτέ, εγκαλώντας μας να εισχωρήσουμε εντός της.
Σε ορίζοντες με αχανή βάθη, μετεωρίζονται βασίλισσες του χιονιού και φτεροκοπούν απελευθερωμένες ιψενικές αγριόπαπιες.

Μεικτή τεχνική σε καμβά, 200×150 cm

Κορίτσια με φούστες από φτερά παραδείσου, ιππεύουν με χάρη ρινόκερους με άγνωστο προορισμό. Μια νεαρή νηρηίδα με λευκό φόρεμα, ελλοχεύει ανάμεσα στα καλάμια που ζωγραφίζονται με τον εξαίσιο τρόπο μιας πομπηιανής νωπόγραφης όχθης. Μία χλωμή γοτθική πριγκίπισσα, ιππεύει την καταιγίδα. Πέρα από την Αφρική, ένα σταρένιο κορίτσι της γης, φιλιώνει με ένα λιοντάρι κι ένα άλλο κορίτσι, φεγγαροπρόσωπο, γεννά  ερπετά ανάμεσα στα φυλλώματα ενός τροπικού δάσους. Ένα λιβάδι από κόκκινες παπαρούνες, καταπίνει αδηφάγο την παιδική ηλικία που γονατίζει εντός του. Και ένας κατάσπαρτος κάμπος με κολοκύθες, φλέγεται μέσα στα ίδια του τα πορτοκαλί που αδημονούν να ανθίσουν.

Μεικτή τεχνική σε καμβά, 30×30 cm

Το στερέωμα της ζωγραφικής της Αλεξάνδρας Ισακίδη, αινιγματικό και αναμφίβολα γοητευτικό, δυστοπικό και απόκρυφο έως ότου αποκαλύψει την κυριολεκτική ρίζα της σύστασής του, γητεύει και μαγνητίζει τον θεατή από την πρώτη του θέαση. Πυκνό και συχνά επίμηκες, συγκρατώντας την υγρασία της ένσαρκης ύφανσής του από τη ζωγράφο, διατρέχει τους τόπους, τον χρόνο και τις εποχές, διαποτισμένο από βαγκνερικά μουσικά ημιτόνια και προραφαηλιτικές εικονοστοιχίες. Κατάστικτο από κρυμμένες εικόνες, κατάφορτο από μηνύματα οικολογικά για όποιον επιθυμεί να τα προσεγγίσει, δεν υποκύπτει στο βιαστικό βλέμμα του θεατή, δεν τιθασεύεται στην προτροπή της σύγκλισης με τη νενομισμένη αναπαραστατική κανονικότητα. Απαιτεί χρόνο και προσεκτική παρατήρηση, διεκδικεί αλλεπάλληλες απόπειρες ερμηνείας της αφηγηματικής, συμβολικής και παραμυθώδους πλοκής του.

Μεικτή τεχνική σε καμβά, 40×40 cm

Επικαλούμενη ετερόκλητα φυσικά και κατασκευασμένα στοιχεία και  θέτοντάς τα σε δεινή συνομιλία με τις διαφανείς υπνωτιστικές κοριτσίστικες φιγούρες που την ακολουθούν σε όλη τη διάρκεια της ζωγραφικής διαδρομής της, με τα υπερμεγέθη φυτά, τα στοιχειωμένα βουνά, τις ανεξερεύνητες λίμνες και τα καλπάζοντα άλογα που μοιάζουν να εξέρχονται από ένα άγνωστο κινηματογραφικό σύμπαν ποιητικής ανασκευής και επιστημονικής φαντασίας, συναρμολογεί έναν προσωπικό γεωγραφικό άτλαντα και εξερευνά αθέατα ψυχικά τοπία δίχως όρια και με αενάως μεταβαλλόμενες συντεταγμένες.

Μεικτή τεχνική σε καμβά, 170×120 cm

Αναμετρούμενη με μεγάλες κλίμακες και συνθέτοντας με μαεστρία τους μυστικούς αυτούς κήπους του σύμπαντος, η Αλεξάνδρα Ισακίδη κατασκευάζει συναρπαστικούς υβριδικούς κόσμους όπου οι ετερόκλητες αρχετυπικές εικόνες χρησιμοποιούνται ως τρόπος διείσδυσης πίσω από ένα νοητό παραπέτασμα. Στο βάθος του, ανάμεσα σε ανασκαμμένα λαγούμια, τροπικά μονοπάτια, μυστικούς θαλασσινούς κόλπους και ανοιχτούς ακόμη κρατήρες, στιλπνή και αιώνια, παλλόμενη ανάμεσα στην αφηγηματική ουτοπία και τα αυτοβιογραφικά σπαράγματα της παιδικής ηλικίας μα και ολόκληρου του βίου της ζωγράφου, περιμένει η Χώρα του Ποτέ.  
Ίρις Κρητικού, Αρχαιολόγος-Ιστορικός Τέχνης
Φεβρουάριος 2024

Last modified: 09/04/2024