Aπόηχοι Οικειότητας»: Διατομική έκθεση Ηλία Ντίβερ Ταφαρούτσι – Θεόδωρου Χιωτίδη

Η αίθουσα τέχνης Artshot – Sophia Gaitani σε συνεργασία με το ΣΤ’ εργαστήριο Ζωγραφικής της ΑΣΚΤ, συνεχίζοντας την συνεργασία τους, ξεκινούν την νέα χρονιά με το Generation Shot #5 «Απόηχοι Οικειότητας» και δύο εικαστικούς τον Ηλία Ντίβερ Ταφαρούτσι και το Θεόδωρο Χιωτίδη, με απώτερο σκοπό την καλύτερη και ουσιαστικότερη κατανόηση των έργων τους από το ευρύτερο κοινό. Εσείς ως θεατές, προσπαθήστε να καταλάβετε τι είναι αυτό που σας αγγίζει, στον κάθε ένα δημιουργό με τη δική του εικαστική ματιά.
Το έργο, γεννήθηκε από μια πράξη και αυτή από μια αιτία. Εκεί ακριβώς να τοποθετήσετε τον εαυτό σας στη ζωή και κατά συνέπεια στο έργο τέχνης: στην αλήθεια του απέναντι στην ολότητά του και στο κατά πόσο αυτή σας διαπερνά.
Γιώργος Καζάζης – Παναγιώτης Σιάγκρης

Hλίας Ντιβερ, Ο μπαμπάς μου το έκανε

Ηλίας Ντίβερ Ταφαρούτσι
Φοιτητής της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών Αθήνας, όπου εισήχθηκα πρώτος το 2019.
Μέσα από τη ζωγραφική, μου αρέσει να συνθέτω πάνω σε μια αποτυχημένη δημιουργική προσπάθεια. Ουσιαστικά, μου αρέσει να εξαντλώ τις προσπάθειές μου σε μια συγκεκριμένη ιδέα
μέχρι να πετύχω κάτι ή, ακόμα καλύτερα, μέχρι να μην πετύχει.
Η διαδικασία είναι απλή: χρησιμοποιώ ως αναφορά μια υπάρχουσα φωτογραφία που έχω τραβήξει
εγώ ο ίδιος με το τηλέφωνο ή την κάμερά μου. Έπειτα, αρχίζω να αποδομώ και να δημιουργώ
μια νέα εικόνα, διατηρώντας ορισμένα στοιχεία, χρώματα ή υφές από την αρχική φωτογραφία.
Κύριος σκοπός μου μέσα από τη ζωγραφική είναι η εξερεύνηση της σύνθεσης, της αποδόμησης,
των υφών και η συνάντησή μου με τον εσωτερικό μου, μοναδικό κόσμο.
Η ανθρώπινη ύπαρξη είναι γεμάτη αγωνία και αβεβαιότητα.
Η δημιουργία μπορεί να λειτουργήσει ως μέσο αντιμετώπισης αυτής της ανθρώπινης κατάστασης, παρέχοντας έναν τρόπο εκφραστικής απόδρασης. Soren Kierkegaard.

Θεόδωρος Χιωτίδης, λάδι σε καμβά

 Θεόδωρος Χιωτίδης
Η σχέση μεταξύ φθοράς, αλλοίωσης και αναγέννησης. Μέσα από δυναμικές συνθέσεις
και αντιθέσεις, τα έργα εξερευνούν την ακατέργαστη δύναμη της φύσης και την εύθραυστη ισορροπία
του ανθρώπινου κόσμου. Ορμητικά νερά διαπερνούν κατεστραμμένα τοπία, τα αποτυπώματα της διάβρωσης συναντούν τηνπολυπλοκότητα των χρωμάτων, και οι ανθρώπινες μορφές φαίνεται να παλεύουν,
όχι μόνο μεταξύ τους, αλλά και με δυνάμεις που τις ξεπερνούν.

Last modified: 09/01/2025