Σταμάτης Θεοχάρης: Με τα φτερά μιας μύγας θα μπορέσουμε άραγε να πετάξουμε;

Με επιρροές από την Art Nouveau, τον ποπ σουρεαλισμό, το κολλάζ, το σύγχρονο illustration και την διακόσμηση, τα ζωγραφικά έργα του Σταμάτη Θεοχάρη εντυπωσιάζουν. Σύμβολα όπως η σβάστιγκα ή το εβραϊκό αστέρι προσδίδουν στους πίνακές του κοινωνικοπολιτικό χαρακτήρα ενώ έντονα είναι τα κοινωνικά του σχόλια ή οι αναφορές στην γυναικεία και αντρική σεξουαλικότητα.
Οι αντιθέσεις και τα πολλά φαινομενικά ετερόκλητα στοιχεία χαρακτηρίζουν το έργο του. Τα αγάλματα – ως στοιχεία ενός ολόκληρου πολιτισμού – βρίσκονται εκεί σαν μια μορφή αλληγορίας όσον αφορά στην ανθρώπινη ύπαρξη: πρόκειται για τον ίδιο τον άνθρωπο που τον έχουν μεταμορφώσει σε άγαλμα τα διάφορα κοινωνικά στερεότυπα.
Τα σαδομαζοχιστικά και ερωτικά-σεξουαλικά στοιχεία ( τα σχοινιά, τα στενά δερμάτινα ρούχα, οι χειροπέδες, τα όπλα, τα φιμωμένα στόματα) βρίσκονται εκεί για να εκφράσουν την ανελευθερία του ανθρώπου ή τον αυτοπεριορισμό του ο οποίος μπορεί να του προκαλεί ακόμη και ηδονή.
Χωρίς συναισθηματισμούς και χωρίς καμία λυρική διάθεση, ο Σταμάτης Θεοχάρης εκφράζει ιδέες και υπαρξιακές αγωνίες που έχουν να κάνουν με την εξέλιξη των φύλων αλλά και με το ανθρώπινο πεπρωμένο. Η «gay» και η «κιτς» αισθητική που χαρακτηρίζει κάποια από τα έργα του, δεν εκφράζει σεξουαλικές προτιμήσεις, αλλά θέλει να βάλει σε αντιπαράθεση την “αθωότητα” της παιδικής ηλικίας με την σεξουαλική φύση.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το έργο του με τίτλο «Show Girl» όπου το πρόσωπο ενός μωρού αποτυπωμένο πάνω στο σχήμα ενός καβουριού έχει στη θέση της κλειτορίδας ένα ξυράφι. «Ποιο θα μπορούσε να είναι το μέλλον αυτού του παιδιού;», μας κάνει να αναρωτιόμαστε ο καλλιτέχνης. Για να απαντήσουμε πως μας είναι εντελώς άγνωστο.
Ο σταματημένος χρόνος του παιδικού συναισθήματος και η ανάλογα γρήγορη εξέλιξη της σεξουαλικότητας προβληματίζουν το θεατή. Το παρελθόν ( με τις για χρόνια ξεχασμένες κασέτες που αντικατέστησαν τα cd και αργότερα το youtube) μπλέκεται με το σήμερα και με το “άγνωστο” αύριο. «Το κατασκευασμένο παρόν – που απεικονίζεται ως ένα τεράστιο κολλάζ – πού θα μας οδηγήσει άραγε;», αναρωτιέται ο καλλιτέχνης και εμείς μαζί του. Με τα φτερά μιας μύγας θα μπορέσουμε άραγε να πετάξουμε;

Last modified: 27/03/2022