Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954.
Σπουδές: Ζωγραφική στην Ecole Nationale Supérieure des Beaux- Arts (Παρίσι), Κινηματογράφο και Οπτικοακουστικά Μέσα στο Τμήμα Mass Media / Multi Media στο Πανεπιστήμιο Paris VIII με καθηγητή τον Frank Popper. Στο ίδιο Πανεπιστήμιο έκανε Μaitrise με θέμα έρευνας : «Η θέση του καλλιτέχνη στην κοινωνία σε σχέση με την τεχνολογική εξέλιξη» (1975 -83).
Σκηνοθέτησε ταινίες και εκπομπές για την τηλεόεραση, δημιούργησε μία σειρά έργων βίντεο τέχνης που παίχτηκαν σε διάφορα φεστιβάλ και μουσεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό καθώς και βίντεο εγκαταστάσεις (Φεστιβάλ ΄Αργους, Roma Europa, Φεστιβάλ Locarno, Video fest κ.α.).
Από το 1984 μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα αναπτύσσει πολλαπλές δραστηριότητες για την προώθηση της τέχνης και τεχνολογίας μέσα από την ίδρυση Τμήματος Τέχνης και Τεχνολογίας Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα, και του Κέντρου Οπτικοακουστικών Ερευνών και Εφαρμογών ΕΙΚΟΝΑ. Το 1991 ιδρύει με την Ντοντό Σαντοριναίου και διευθύνει το Κέντρο για την Τέχνη και τις νέες Τεχνολογίες ΦΟΥΡΝΟΣ και το 1998 το Διεθνές Φεστιβάλ για την Τέχνη και τις Νέες Τεχνολογίες MEDI@TERRA.
Είναι Αναπληρωτής καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας όπου διδάσκει τo μάθημα των Πολυμέσων και είναι υπέυθηνος της βίντεο τέχνης στο διατμηματικό μεταπτυχιακό τμήμα.
Έχει συνεργαστεί με το Συμβούλιο της Ευρώπης ως expert σε θέματα ψηφιακού πολιτισμού. Είναι ειδικός σύμβουλος στη ΓΓΕΤ σε θέματα Τέχνης Τεχνολογίας και Εκπαίδευσης, καθώς και στο ΥΠΠΟ. Έχει πραγματοποιήσει επτά ατομικές εκθέσεις στην Aθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα και Έδεσσα, ενώ οι συμμετοχές του σε ομαδικές εκθέσεις και φεστιβάλ video σε διάφορες χώρες του κόσμου ξεπερνούν τις δεκαπέντε. Aνάμεσά τους ξεχωρίζουν η 8η και η 10η Διεθνής Biennale Γλυπτικής του Σκιρώνιου Mουσείου (Aθήνα, 1992 και 1996 αντίστοιχα), η διοργάνωση Technologies et imaginaires στο Παρίσι το 1994 και την ίδια χρονιά το Videofest του Bερολίνου και το φεστιβάλ Roma Europa. Σημαντική είναι επίσης και η παρουσία του σε διεθνείς επιστημονικές συναντήσεις και συνέδρια, είτε ως ομιλητή είτε ως συμμετέχοντος δημιουργού.
H εικαστική παραγωγή του επικεντρώνεται στη χρήση της σύγχρονης ψηφιακής τεχνολογίας για έργα που είτε καταγράφονται και υπάρχουν μόνο σε μαγνητικό υλικό είτε απλώνονται στον πραγματικό χώρο, αποτελώντας δράσεις με τη χρήση πολυμέσων ή βίντεο-εγκαταστάσεις. O ίδιος χαρακτηρίζει βίντεο-ποιήματα τις ταινίες του που προορίζονται για προβολή χωρίς να προϋποθέτουν κάποια διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου. Στις ταινίες του η επεξεργασία της εικόνας γίνεται με ηλεκτρονικά μέσα. Oι απροσδόκητες γωνίες λήψης, τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα, η ρυθμική επανάληψη, η αντιπαράθεση λήψης και αρνητικού φιλμ μεταφέρουν το θεατή σ’ ένα χρόνο διαφορετικό από αυτόν της καθημερινής ζωής και παρουσιάζουν τοπία και όψεις, που αν και γνωστές, δεν είναι εύκολα αναγνωρίσιμες. Δεν υπάρχει συνεχόμενη αφήγηση, αλλά ακολουθείται ένας ποιητικός τρόπος έκφρασης.
Aπό τις αρχές της δεκαετίας του ’90 ο Σαντοριναίος εντάσσει τις βιντεοταινίες του σε βίντεο-εγκαταστάσεις και πολυθεάματα, που συχνά παριλαμβάνουν δράση ή ζωντανή μουσική παράσταση.
Last modified: 04/07/2013
