Μιλένα Δημητροκάλλη: Μια θαρραλέα δήλωση καλλιτεχνικής ελευθερίας

Η Μιλένα Δημητροκάλλη δουλεύει απευθείας στο μουσαμά χωρίς προσχέδιο.  Συχνά, δημιουργεί τα πρώτα επίπεδα με πινέλο και ύστερα χρησιμοποιεί σπάτουλα με τεχνικές όπως το ξύσιμο και το στάξιμο του χρώματος στον καμβά.

Έντονα χρώματα και ποικίλα αφηρημένα και γεωμετρικά σχήματα είναι το πρώτο πράγμα που παρατηρείς να κατακλύζει τον καμβά.  Γραμμές ελεύθερα τραβηγμένες που εκφράζουν πάθος, κίνηση και ζωή.  Αν προσέξεις καλύτερα, θα δεις να ξεπηδούν από τα έργα της φιγούρες, πρόσωπα αφαιρετικά με δύναμη και ρυθμό, με έμφαση στην αυθόρμητη έκφραση του συναισθήματος.  Ο πίνακας διαβάζεται ως ένα συνολικό, ανεικονικό πεδίο, όπου δεν λείπουν οι υπαινιγμοί στο πραγματικό. Η ζωγραφική της διακρίνεται για τις αφαιρετικές τάσεις, την εκφραστική δύναμη των χρωμάτων και τον εξπρεσιονιστικό χαρακτήρα του συνόλου.  Οι πινελιές, οι φόρμες, το χρώμα και η υφή του υλικού συγκινούν βαθιά το θεατή όσο εκφράζουν τα συναισθήματα και την ιδιαίτερη εσωτερική οπτική της ζωγράφου.

Η διαπραγμάτευση του θέματος δεν είναι  καθόλου συμβατική και η λειτουργία του χρώματος και της πινελιάς εντελώς απελευθερωμένη, κατά τα εξπρεσιονιστικά πρότυπα. Τα έργα της αποτελούν τολμηρές και ελεύθερες συνθέσεις που κυριαρχούν η χειρονομιακή γραφή, η πυκνή χρωματική ύλη και οι χρωματικές σχέσεις υψηλής έντασης: κόκκινο, κίτρινο, μπλε, πράσινο.

Κύριος δημιουργικός στόχος της ζωγράφου είναι η απόδοση της ψυχικής της σχέσης με τη ζωγραφική επιφάνεια και τα εκφραστικά της μέσα. H ποικιλομορφία του υποβάθρου της, δίνει μία πνευματική και ταυτόχρονα έντονα καλλιτεχνική προσέγγιση στα έργα της.   Δεν υπάρχει προφανής αναπαραστατικός στόχος και τα έντονα χρώματα με τον άναρχο χειρισμό τους δημιουργούν στο θεατή την αίσθηση πως ο πίνακας γίνεται πεδίο αποτύπωσης του εσωτερικού ψυχικού της  κόσμου.

Ο εκρηκτικός δυναμισμός της χειρονομιακής γραφής την χαρακτηρίζει. Ο καμβάς της μεταμορφώνεται σε αρένα δράσης δίνοντας έμφαση στη διαδικασία της ζωγραφικής και στη χειρονομία του καλλιτέχνη, με τις ελεύθερες, φαινομενικά τυχαίες αλλά πάντοτε αυτοελεγχόμενες πινελιές. Γραμμές γεμάτες ένταση και δυναμισμό μοιάζουν να ξεπηδούν από το υποσυνείδητο  και μαρτυρούν την απελευθέρωση μια κρυμμένης ενδοσκοπικής περιπέτειας. Το φως αφομοιώνεται μέσα στη χρωματική ύλη.  Το τελικό αποτέλεσμα εκφράζει μια θαρραλέα δήλωση καλλιτεχνικής ελευθερίας.

Η ίδια λέει: «Στη ζωγραφική είμαι παρορμητική.  Με ενδιαφέρει να ζωγραφίζω αυτό που νιώθω και όχι αυτό που βλέπω. Ο καμβάς για μένα είναι η απόλυτη ελευθερία του νου μου.  Όσο ζωγραφίζω, τόσο πιο πολύ τον ανακαλύπτω, τον αγαπώ και τον απελευθερώνω.  Δημιουργώ τα έργα μου κατευθείαν πάνω στον καμβά, χωρίς κανένα προηγούμενο σχέδιο, κατευθυνόμενη από καθαρά διερευνητικές διαδικασίες.  Ας πούμε, ότι η αφηρημένη ζωγραφική είναι ο δικός μου τρόπος ενδοσκόπησης και απόδοσης των ανθρώπινων συναισθημάτων μέσω χρωμάτων, σχημάτων και διαφορετικών τεχνικών.  Προτιμώ να δουλεύω με μεγάλες φόρμες γιατί έτσι γίνομαι ένα με τα χρώματα, τα σχήματα, και η απόδοση των συναισθημάτων μου είναι άμεση». 

Last modified: 03/08/2014