Μήτσος Κασόλας: Ό,τι είναι βαθιά ελληνικό είναι παγκόσμιο

Κριτικό σημείωμα για το βιβλίο «Για ένα Μανιφέστο Πολιτισμού»

 Διάβασα το βιβλίο του Μήτσου Κασόλα με τίτλο «Για ένα Μανιφέστο Πολιτισμού» (Εκδόσεις Gutenberg) και το βρίσκω ένα μικρό διαμάντι. Ο Μήτσος Κασόλας σκέφτεται, μιλάει και γράφει ελληνικά. Και τι εννοώ μ’ αυτό; Αγαπάει πραγματικά την Ελλάδα και τα κείμενά του είναι φως στα σκοτάδια της, μιας και βλέπει λύσεις εκεί όπου όλοι κάνουν πως δεν βλέπουν.
Δεν είναι ο γραφικός ονειροπόλος μιας νεκρής Αριστεράς, όπως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Είναι αυθεντικός, αληθινός και άμεσος. Ζει στο παρόν και οραματίζεται – με επιχειρήματα και προτάσεις – ένα φωτεινό μέλλον. Πολύ απλά λέει ότι «η Ελλάδα και ο κόσμος μπορούν να σωθούν από μία νέα Αναγέννηση που θα ξεκινήσει από την Ελλάδα» και αναρωτιέται δικαιολογημένα « γιατί οι επενδύσεις σε έργα πολιτισμού να μην είναι ο άλλος δρόμος οικονομικής ανάπτυξης, η κόντρα στο υπάρχον καταστροφικό μοντέλο του αχαλίνωτου κέρδους;».
Ξεκινάει από μια βάση για την οποία θα μπορούσαν να αγανακτήσουν πολλοί ακούγοντάς την: θεωρεί ότι ο πολιτισμός είναι υπόθεση της Αριστεράς γιατί αυτή θέλει να αλλάξει τον κόσμο και να οικοδομήσει έναν πολιτισμό ανθρωπιάς, αλλά ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν βάλει στις προτεραιότητές της μία σε βάθος πολιτιστική πολιτική.
Είναι εναντίον του καπιταλισμού ο οποίος θέλει όλος ο πλούτος της γης να είναι στα χέρια ελάχιστων ψυχασθενών. Είναι υπέρ της Δημοκρατίας και της Παιδείας (που πρέπει να αναβαθμιστεί) και πιστεύει με πάθος στην αφήγηση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού καθώς και του νέου.
Είναι, επίσης, υπέρ των ΜΜΕ μιας Αριστεράς χωρίς δογματισμούς που να προβαίνουν σε ανοίγματα προς όλους τους ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών και μιας «Νεολαίας Πολιτισμού», που όμως η συμπεριφορά της θα υπερβαίνει την κομματική της ένταξη.
Βάζει και την Εκκλησία μέσα σε όλα αυτά πιστεύοντας σε μια κοινή δράση (με την Αριστερά) για τη σωτηρία της σημερινής Ελλάδας.
Τέλος, δεν θεωρώ παράλογο αυτό που λέει πως «ό,τι είναι βαθιά ελληνικό είναι παγκόσμιο» και το αντίστροφο. Είναι αλήθεια πως αν οι άνθρωποι της Ευρώπης των Γραμμάτων και των Τεχνών σταθούν δίπλα στην Ελλάδα για τη διαφύλαξη της οικουμενικής πολιτιστικής κληρονομιάς της και την οικονομική και πολιτιστική της αναγέννηση, αυτό θα είναι προς όφελος όχι μόνο δικό της αλλά και δικό τους.
Και αναρωτιέμαι: Γιατί να μην σκεφτόμαστε οι περισσότεροι άνθρωποι της Τέχνης έτσι, οραματιζόμενοι μια επανάσταση του πολιτισμού που να αρχίσει από τη Μικρή Μέγιστη Ελλάδα;
Ο Μήτσος Κασόλας γεννήθηκε το 1936. Σπούδασε κινηματογράφο και θέατρο. Ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων και σεναρίων. Παράλληλα, άσκησε το επάγγελμα του δημοσιογράφου. Από το 1964 μέχρι τώρα, έχει εκδώσει πέντε ποιητικές συλλογές, ένα χρονικό, δύο δοκίμια για τον Νίκο Καββαδία και εννέα μυθιστορήματα. Το 1974 πήρε το Α’  Κρατικό Βραβείο για το χρονικό «Η άλλη Αμερική» και το 1984 το Α’ Κρατικό Βραβείο για το μυθιστόρημα «Ο Πρίγκιπας», το οποίο όπως και το μυθιστόρημα «Αγγελίνα» έγινε τηλεοπτική σειρά για την ΕΡΤ.

Last modified: 15/11/2021