Γεννήθηκε στη Σκύρο το 1946.
Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με το γλύπτη Γιάννη Παππά από το 1965 μέχρι το 1969. Ο Λάμπρου πέρασε τα πρώτα χρόνια μετά την αποφοίτηση του σχεδιάζοντας καθώς με το σχέδιο ετοίμαζε τις γλυπτικές του φόρμες. Οι έρευνες αυτές οδήγησαν σε μια σειρά από σχέδια που ονομάζονταν σενάριο, ένα εμβληματικό θέμα για έναν καλλιτέχνη που επιδιώκει μέσα από την τέχνη του, τόσο να επικοινωνήσει όσο και να απεικονίσει την απομόνωση και την περιθωριοποίηση, όχι μόνο σε προσωπικό επίπεδο αλλά και σε μια κοινωνία που διακατέχεται από απρόσωπη μαζική κουλτούρα.
Τα πρώτα γλυπτά του Λάμπρου αποτελούνταν από κατασκευές σε σύρμα, επίπεδες φιγούρες που έχουν στενή σχέση με την αρχική έρευνά του στη ζωγραφική. Στη συνέχεια, αυτά τα γλυπτά από σύρμα μεταμορφώθηκαν σε στερεούς τόμους. Ο Λάμπρου ξεκίνησε να δημιουργεί τα μοντέλα του στο γύψο, στο πηλό και στην πλαστελίνη και προσθέτοντας ένα νέο στοιχείο, γραμμές χαραγμένες στην επιφάνεια των γλυπτών, που στη συνέχεια χυτεύτηκαν σε μπρούντζο. Η «πίσω πλάτη» (1974, 29x10x26) είναι ένα παράδειγμα αυτού του πολύ προσωπικού ύφους της καριέρας του.
Το επόμενο βήμα ήταν μια σειρά από γλυπτά που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 και συνέχισε στην πάροδο του χρόνου που ονομάζονται «Μικροί Άνθρωποι», τα γλυπτά αυτής της σειράς ήταν εμπνευσμένα από τους ανθρώπους που περιβάλλοντος του και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν στη σύγχρονη κοινωνία. Αποτελούνται από μικρά ανθρώπινα κεφάλια με ένα κοινό σώμα με βαθιά αυλάκια από την κορυφή προς τα κάτω, όπως μπορεί να εκτιμηθεί στο έργο του «Οικογένεια» του 1991.
Το έργο του Λάμπρου είναι πολύ προσωπικό, τόσο σε περιεχόμενο όσο και σε μορφή. Βαθύτατα επηρεασμένος από το περιβάλλον του, ο γλύπτης έκανε πολλά εικονιστικά γλυπτά με σκυριανά θέματα, όπως ο γέρος, το έργο του καλλιτέχνη έχει αφηρημένα θέματα και μορφές που αντλούν στοιχεία από τον κονστρουκτιβισμός, τον κυβισμό, τον εξπρεσιονισμό, ακόμη και από τον σουρεαλισμό και την Pop Art .
«Τα έργα μου», ο Λάμπρου υποστηρίζει, «δημιουργήθηκαν από τα προβλήματα της καθημερινής ζωής μου, και άλλα από τις απολαύσεις μου, η φύση με τις ομορφιές της, τα χρώματα και τους διαφορετικούς όγκους της εμπνέει έναν καλλιτέχνη. Τα έργα μου έχουν επηρεαστεί έντονα από τη θάλασσα και είναι από τη θάλασσα που πραγματικά εκτίμησα τις ιδιότητες της πλαστικότητας και του όγκου».
Γιώργος Λάμπρου συνεχίζει να ζει και να εργάζεται στο νησί της Σκύρου. Το έργο του βρίσκεται στο Ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού, στο Δήμο Αθηνών, Θεσσαλονίκης, της Σκύρου και στην Αργυρούπολη, την Εθνική Πινακοθήκη, το Μουσείο Μπενάκη, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Άνδρο, καθώς και σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Last modified: 24/05/2017