Κι όμως! Νέοι πρωταγωνιστές υπάρχουν

Ήρα Παπαποστόλου

Κριτικός και Ιστορικός τέχνης

Μια ενδιαφέρουσα τοποθέτηση της ιστορικού τέχνης Ήρας Παπαποστόλου για τη νέα γενιά καλλιτεχνών

Διάβασα πρόσφατα ένα άρθρο του Χάρη Καμπουρίδη στο περιοδικό «Χάρτης» με τίτλο «Εικαστική/Εικονική Πραγματικότητα». Ο τεχνοκριτικός μιλάει για τον Γιάννη Μόραλη και την τέχνη του που ακόμα προκαλεί σεβασμό, για τον Γιώργο Βακαλό, για τον Χρόνη Μπότσογλου και τον Νίκο Χουλιαρά αλλά και για τον Κώστα Βαρώτσο και την Σίλεια Δασκοπούλου. Ταυτόχρονα αναρωτιέται για την τέχνη μετά το 2009, δηλαδή την τέχνη της Ελλάδας των μνημονίων, καταλήγοντας: «Ναι, υπάρχει επανεκκίνηση, αλλά αργόσυρτη ακόμη, και χωρίς νέους πρωταγωνιστές, ούτε νέες ιδέες».
Δεν συμφωνώ.
Νέοι πρωταγωνιστές στο χώρο της τέχνης υπάρχουν και θα αναφέρω μερικά ονόματα: Γιώργος Καβούνης, Λεωνίδας Γιαννακόπουλος, Βιβή Παπαδημητρίου, Βαγγέλης Θεοδωρίδης, Λίλα Μπελιβανάκη, Βίκυ Γεωργιοπούλου, Νίκος Σίσκος, Γιώργος Καρακάσογλου, Σύλβια Αντωνιάδη, Σταμάτης Θεοχάρης, Βασίλης Σελιμάς, Αχιλλέας Πιστώνης, Αντώνης Τσακίρης, Νίκος Μόσχος, Βασίλης Πέρρος, Μαριάννα Κατσουλίδη, Θωμάς Τουρναβίτης, Δημήτρης Αναστασίου, Μαρία Φιλιππακοπούλου, Αχιλλέας Χρηστίδης, Αχιλλέας Ραζής, Στέφανος Ρόκος, Αδριανός, Χριστόφορος Κατσαδιώτης, Έλενα Παπαδημητρίου και πολλοί άλλοι. Όποιος δεν τους γνωρίζει, ας μπει στα sites τους να δει πόσο εξαιρετική είναι η δουλειά τους. Και εδώ μιλάω περισσότερο για τους παραστατικούς ζωγράφους κοντά στην ηλικία των 40.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά έχω την αίσθηση ότι οι τεχνοκριτικοί της «παλαιότερης» γενιάς δεν ασχολούνται τόσο με αυτούς τους καλλιτέχνες, αλλά μένουν μέχρι εκείνους που έβγαλε η δεκαετία του ‘ 90. Για ποιο λόγο δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τους σύγχρονους καλλιτέχνες; Όλοι τους κυκλοφορούν στις γκαλερί αυτήν τη στιγμή. Εκθέτουν και ταυτόχρονα παρακολουθούν όλες τις σύγχρονες εκθέσεις. Τα θέματά τους είναι ποικίλα. Άλλοι στηρίζονται σε κείμενα και άλλοι ακολουθούν το ένστικτό τους, προβάλλοντας πρωτότυπες νέες ιδέες.
Που είδε ο Χάρης Καμπουρίδης την έλλειψη νέων ιδεών και νέων πρωταγωνιστών; Αδυνατώ να καταλάβω.
Η Ελλάδα του σήμερα δεν είναι πια ο Μόραλης, ο Σεφερης κι ο Ελύτης. Αυτή είναι η ιστορία της. Ας κοιτάξουμε λίγο γύρω μας και έξω από εμάς. Υπάρχουν νέοι άνθρωποι που παράγουν τέχνη και μιλούν για το σήμερα και όχι μόνο για το Πολυτεχνείο και τη γενιά του. Ας τους δώσουμε τη θέση τους μέσα στην ιστορία της τέχνης που δεν περιορίζεται μόνο στην Ελλάδα αλλά στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.