Κατερίνα Χαδουλού: Διαβάζοντας ένα βιβλίο

Βλέποντας τα έργα της Κατερίνας Χαδουλού ανοίγεται μπροστά μας ένας ολόκληρος κόσμος βγαλμένος από τον πλούτο της λογοτεχνίας,  ιδιαίτερα των παραμυθιών με τα οποία μεγαλώσαμε καθώς και των παιδικών μας βιωμάτων. Με έμφαση στη λεπτομέρεια, η καλλιτέχνιδα αποδίδει εικόνες της φαντασίας της όπως αυτές μπορούν να προκύψουν διαβάζοντας ένα παιδικό βιβλίο ή παρακολουθώντας μια παράσταση καραγκιόζη.

Με αναφορές σε γνωστά σε όλους μας παραμύθια, δημιουργεί πορτρέτα του μύθου όπως η βασίλισσα του χιονιού και άλλα πιο ρεαλιστικά όπως το πορτρέτο του Σπαθάρη με την ιδιότητά του ως καραγκιοχοπαίχτη ο οποίος μεταμορφώνεται και ο ίδιος σε φιγούρα του θεάτρου σκιών.
Πότε με χρώμα και πότε σε άσπρο-μαύρο, πότε με μολύβι, πενάκι ή στυλό σε χαρτί και πότε με πινέλο (ακουαρέλλες, λάδια, ακρυλικά), η Κατερίνα Χαδουλού θέλει να μεταφέρει στο σήμερα αξίες που διδαχτήκαμε όσο είμαστε παιδιά. Οι ήρωες της παιδικής μας ηλικίας παίρνουν σάρκα και οστά σε έργα που θα μπορούσαν κάλλιστα να εικονογραφήσουν βιβλία αλλά που στέκονται εξαιρετικά και ως αυτόνομα έργα.
Η έκθεση της Κατερίνας Χαδουλού στην αίθουσα τέχνης ena περιλαμβάνει ογδόντα έργα μικρών διαστάσεων που είναι αποτέλεσμα εφτά χρόνων δουλειάς. Συναντάμε γενική και παιδική εικονογράφιση καθώς και το βιβλίο με σχέδια του Οθέλλου που βασίζεται στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.

Ένα από τα έργα της, «Η καρδιά του σκότους», είναι μια ιστορία που εκτυλίσσεται στην Αφρική. Το τοπίο είναι νυχτερινό, αλλά παρόλο το σκοτάδι, το φεγγάρι φαίνεται ολόκληρο και φωτίζει τη σκηνή όπου ένα ατμόπλοιο διασχίζει τη θάλασσα κοντά στις ακτές. Το έργο είναι αλληγορικό. Αυτό που βλέπει ο θεατής είναι στην ουσία η κάθοδος στο σκοτάδι. Η ίδια λέει για το έργο της: «Η Καρδιά του Σκότους» του Τζόζεφ Κόνραντ, παρακολουθεί το ταξίδι του Τσάρλι Μάρλοου με ένα μικρό ατμόπλοιο μέχρι το έσχατο πλωτό σημείο του ποταμού Κονγκο, με απώτερο σκοπό την εύρεση του μυστηριώδους κ. Κουρτς. Από τις πρώτες στιγμές, ο Κόνραντ δημιουργεί ένα ερεβώδες περιβάλλον και μια συνεχόμενη αίσθηση απειλής την οποία και προσπάθησα να αποδώσω στις εικόνες. Η πρωτόγονη, γιγάντια φύση της ανεξερεύτητης τότε ακόμα Αφρικανικής Ηπείρου είναι ένα στοιχείο που από την αρχή μου τράβηξε την προσοχή, καθώς από πολύ νωρίς εντάσσει τον αναγνώστη σε ένα απολύτως αφιλόξενο περιβάλλον στο οποίο κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή.Το ταξίδι ξεκινάει, ο ποταμός μεταμορφώνεται άλλοτε σε ένα μαύρο φίδι ή έναν προιστορικό κροκόδειλο, η οργιάζουσα τροπική βλάστηση πυκνώνει βοηθώντας το σκοτάδι να κυριαρχήσει και όλοι οι χαρακτήρες του βιβλίου προετοιμάζονται μαζί με τον αναγνώστη για την «φρίκη» που γνωρίζουν ότι τους περιμένει στο τέλος του ταξιδιού τους. Παρόλο που το σκότος,από τον τίτλο μέχρι τις τελευταίες λέξεις του βιβλίου είναι κυρίαρχο, χρησιμοποίησα για τις εικόνες πληθώρα χρωμάτων και στις περισσότερες περιπτώσεις αρκετά φωτεινά. Αφενός μεν για να παίξω με την συγκεκριμένη αντίθεση αλλά και γιατί θεωρώ ότι η όποια μορφή «φρίκης» είναι πιο λεπτομερής και αποκαλυπτική στο φως της μέρας. Τέλος, η κλίμακα του περιβάλλοντος σε σχέση με το ανθρώπινο στοιχείο έχει γιγαντωθεί για να δείξει ακόμα πιο έντονα το πόσο μάταιο και αρνητικά προδιαγεγραμμένο είναι αυτό το ταξίδι εξαρχής.»

Το βιβλίο «OtheLLo, a Shakespearian Rap-Sody, a Tragic Hip-Hopera» παραμένει μέχρι σημερα μια πολύ αγαπημένη δουλειά της καλλιτέχνιδας που πραγματοποιήθηκε στο Εργαστήριο Γραφικών Τεχνών της ΑΣΚΤ το 2006 και αποτελούσε μέρος της πτυχιακής της. Στην έκθεση παρουσιάζονται οι εικόνες του βιβλίου καθώς και το ίδιο το βιβλίο.
Το διασκευασμένο κείμενο, ουσιαστικά ο μονόλογος του Μαυριτανού, παρουσιάζει έναν αρχικά πανίσχυρο Βασιλιά που εξαιτίας του παράφορου έρωτά του αλλά και της ζήλιας του για την όμορφη Δυσδαιμόνα, απορρίπτει τον εαυτό του, μεταμορφώνεται σε τέρας και διαπράττει αποτρόπαια εγκλήματα. Ο Οθέλλο δεν παρουσιάζεται πλέον σαν θύτης παρασυρμένος από την ένταση των συναισθημάτων του, αλλά ως θύμα του ίδιου του έρωτά του και ως ένα «ερωτευμένο τέρας». Ένα τέρας πιο επικίνδυνο απο ποτέ καθώς πλέον δεν έχει τίποτα να χάσει.
Με αναφορές στο κλασσικό σαιξπηρικό έργο, στην ραπ μουσική και την hip-hop κουλτούρα καθώς και στον αστικό μύθο του Candyman, ο Οθέλλος της Κατερίνας Χαδουλού αποτελεί ενα κράμμα ελισαβετιανού, ραπ στίχων και μίνιμαλ εικονογράφισης, που σκιαγραφεί, τόσο με το σχέδιο όσο και με την πολύ συγκεκριμένη χρωματική παλέτα, τις ψυχολογικές μεταπτώσεις του ήρωα.
Η ίδια λέει για τη δουλειά της: «Με το να αγαπώ από πολύ μικρή τη ζωγραφική και τα βιβλία, το να ασχοληθώ με την εικονογράφηση ήταν μάλλον κάτι αναπόφευκτο. Ακόμα και στη σχολή, όταν πειραματιζόμουν με διάφορες τεχνικές και θεματολογίες,το εικονογραφικό στοιχείο ήταν πάντα εκεί, άλλοτε πιο έντονο και άλλοτε πιο διακριτικό. Όταν το 2004 έπεσε στα χέρια μου η γαλλική έκδοση του βιβλίου «Cyrano» της Ρεμπέκα Ντοτρεμέρ αντιλήφθηκα πολύ ξεκάθαρα τις δυνατότητες ενός εικογράφου και ήμουν πολύ σίγουρη πια ότι ήθελα να ασχοληθώ με το συγκεκριμένο αντικείμενο, άσχετα αν πρόκειται για παιδικό βιβλίο η για κλασσική λογοτεχνία. Πέρα απο τα βιβλία που εικονογραφώ και που η ιστορία τους ειναι συγκεκριμένη, την δικη μου θεματολογία την αντλώ βασιζόμενη φυσικά στα κλασσικά παραμύθια,την λογοτεχνία,τον κινηματογράφο και την μουσική».
Όλες οι εικόνες της ζωγράφου διαβάζονται όπως διαβάζουμε ένα βιβλίο. Η φαντασία της και η εξαιρετική σχεδιαστική της ικανότητα μαγεύουν το θεατή.

Last modified: 03/08/2014