Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ της Αθήνας με καθηγητή τον Γιάννη Μόραλη (1961-1967). Το 1964 πήρε το Α΄ βραβείο στην Γ΄ Πανελλαδική Έκθεση Νέων και δύο χρόνια αργότερα έκανε την πρώτη του ατομική έκθεση στην Αθήνα (1966, Άστορ). Το έργο του εκτιμήθηκε αμέσως ως έκφραση των εντάσεων της εποχής, αλλά και λόγω της εκρηκτικής ιδιοσυγκρασίας του ζωγράφου.
Από το 1969 έζησε εκτός Ελλάδας, εργαζόμενος κατά διαστήματα στην Ελβετία, τη Γαλλία και τέλος στη Νέα Υόρκη με υποτροφία του Ιδρύματος Ford (1971). Επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα το 1975. Το 1988 εκλέχτηκε καθηγητής ζωγραφικής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, όπου δίδαξε έως το 2005. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Είχε παρουσιάσει το έργο του σε τριάντα περίπου ατομικές εκθέσεις και σε πολλές ομαδικές, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Συμμετείχε στην Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (1977), στα Europalia (Βρυξέλλες 1982), στην Περιοδεύουσα Έκθεση Ελληνικής Ζωγραφικής της Τουλούζης (1986), κ.ά. Το 2010 οργανώθηκε μεγάλη αναδρομική του έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη με τίτλο «Τύχες της Ύλης, Ζωγραφική 1960-2010».
Last modified: 24/06/2023