Η Λαμπρινή Μποβιάτσου, μεταφέρει στο Παρίσι μικρές προσωπικές ιστορίες

Με τίτλο «Η θέαση της ύλης» η Λαμπρινή Μποβιάτζου παρουσιάζει τη νέα της ατομική έκθεση, δωδέκατη συνολικά, στην ιστορική γκαλερί «Δεσμός» του Παρισιού. Η έκθεση διαρκεί από τις 21 ως τις 27 Δεκεμβρίου. Επιμέλεια Εύα Τζιμούρτα.

Είναι λεπτά τα σύνορα της ύλης. Ακόμη και το τόσο απτό και απόλυτα αισθητό σώμα, μπορεί να μας διαφύγει, να γλιστρήσει μέσα από τα χέρια, όταν γίνεται είδωλο που αντανακλάται γύρω μας, σε άλλες επιφάνειες και ύλες. Μια σχέση με το χώρο που μας περιβάλλει χωρίς να έχουμε εμείς τον έλεγχο. Η εικόνα μας αφομοιώνεται και αλληλεπιδρά ανεξάρτητη από τις δικές μας επιθυμίες. Γίνεται «κτήμα» της εκάστοτε επιφάνειας που την αντανακλά με τον τρόπο της, παραμορφώνοντας την, προσαρμόζοντάς στην στον «χώρο» της. Για όσο θα σταθούμε απέναντι της, συνειδητά ή όχι. Γινόμαστε αντικείμενα μιας άλλη ύλης, που μας εξαϋλώνει αλλά και συγχρόνως μας επιβεβαιώνει.
Η Λαμπρινή Μποβιάτσου με πλήρη συνείδηση αφήνεται σε αυτό το παιχνίδι δίνοντάς του διάρκεια. Αντικείμενα καθημερινότητας εγκλωβίζουν για στιγμές την εικόνα μας, σαν φωτογραφίες, σαν μαρτυρίες, ότι διαλεχτήκαμε μαζί τους. Άπειρα αντικείμενα κάθε στιγμή, παντού και πάντα, «αντανακλούν» ανθρώπους στις πιο απρόσμενες στιγμές τους, παίρνουν μια θέση στη ζωή τους και γίνονται μέρος των ιστοριών τους. Η τσαγιέρα, τα ποτήρια, το κουτάλι, το ακουστικό μπάνιου, γίνονται σιωπηλοί μάρτυρες της φυσική μας ύπαρξης. Ένας καθρέφτης που συχνά δεν τον επικαλούμαστε, αλλά μας περιβάλλει. Ένα παιχνίδι με τα υλικά συχνά ακούσιο αλλά υπαρκτό και ενδιαφέρον, που γίνεται αντικείμενο υψηλού αισθητικού σχολιασμού μιας επιδέξιας, εφευρετικής και ερευνήτριας εικαστικού.

Και αυτή η σχέση, όλο και βαθαίνει και γίνεται αφορμή για να ξεδιπλωθούν ιστορίες, να ξυπνήσουν μνήμες, να ελευθερωθεί η φαντασία. Και η δημιουργός συμμετέχει ενεργά στην εξέλιξη των έργων της, δανείζοντας την εικόνα της, το επίμονο βλέμμα της, την αδιάκοπη παρουσία της που θα συντροφεύει πάντα τα δάκρυα της Μόνα Λίζα και θα τοποθετεί αδιάκοπα την τελευταία πινελιά του Ντόριαν Γκρέυ. Και το «υλικό» αντανάκλασης σαν να γίνεται συγχρόνως και διαμεσολαβητής μεταξύ της εξιστόρησης και του παρόντος χρόνου, σαν μια μαρτυρία της αληθινής ύπαρξης του έργου, ικανοποιώντας συγχρόνως και την ανάγκη για κάτι χειροπιαστό, οικείο, από το δικό μας κόσμο τον βιωμένο. Η δημιουργία είναι βίωμα, από τα πιο δυνατά. Όπως και η θέαση της τέχνης, είναι εμπειρία από τις πιο ουσιαστικές.
Στα έργα της Λαμπρινής Μποβιάτσου, κυρίως στην πιο πρόσφατη σειρά, συχνά διακρίνουμε μία δυνατή «απαλότητα», μια αέρινη αίσθηση του σχεδίου, λιτό και πλήρες στο θέμα του,  που έρχεται σε αντίθεση με το βάρος του θέματος, συχνά μεταφρασμένου σε υλικό, που εκλύει ενίοτε αγωνία, μνήμες, υπαρξιακό παιχνίδι, και ταξίδι σε διαφορετικούς χρόνους και διαστάσεις. Η προσμονή, με τα φτερά και τα πέταλα, παρόλη την απειλή του «κόφτη» παραμένει αέρινη και προστατευμένη. Καθησυχαστική, μέσα από τα μάτια της δημιουργού της.

Η σελίδα αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην ελευθερία όπως την υποδεικνύουν τα πουλιά στο πέταγμά τους και στο βάρος ενός μολυβιού που όμως αποδίδεται τόσο οικείο, πραγματικό και «γήινο» που μας βαραίνει ευχάριστα, συνερίζοντας τον κόπο και την πάλη του δημιουργού. Άλλωστε αυτό το υλικό – όπως και το πινέλο – γίνεται το μέσο για διαφορετικούς κόσμους.
Στο σύνολο των έργων της Λαμπρινής Μποβιάτσου, αντιλαμβανόμαστε μια ήρεμη δύναμη που σίγουρα πηγάζει από τη δική της συνεχή παρουσία που στέκεται με ειλικρίνεια απέναντι στα έργα της και κατ’ επέκταση στον θεατή, αλλά και από μια σιγουριά που πηγάζει από τον τρόπο απόδοσής τους. Το σχέδιο, το χρώμα, τα υλικά και τα θέματα φαίνεται να έχουν επιλεγεί με ιδιαίτερη φροντίδα και επιμέλεια για να μπορούν να γίνουν με την ολοκλήρωσή τους η βάση μιας απόλυτης ελευθερίας με την οποία ο θεατής θα τα κάνει κτήμα του και θα τα ζήσει, χωρίς προδιαγραφές και χωρίς όρια.
Η Λαμπρινή Μποβιάτσου γεννήθηκε το 1975 στην Αθήνα. Αποφοίτησε το 1998 από την Accademia di Belle Arti di Roma. Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στην Ιταλία. Η έκθεση «η θέαση της ύλης» στη γκαλερί Δεσμός στο Παρίσι είναι η δωδέκατη ατομική της έκθεση. Έργα της βρίσκονται στη συλλογή της Πινακοθήκης Grottamare (Ιταλία), του Μουσείου του Πανεπιστημίου Αθηνών, της Δημοτικής Πινακοθήκης της Κέρκυρας, του Μουσείου Φρυσίρα, της Πινακοθήκης Πολιτιστικού Συλλόγου Κερατοκάμπου-Καψάλων ”Η Βίγλα”, του Μουσείου Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου, του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Ελαιουργείον, της Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων, καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές. Ζει και εργάζεται στα Χανιά.  Προσωπική σελίδα της καλλιτέχνιδος: www.lampriniboviatsou.co

[Eventinfo] Γκαλερί Δεσμός – Librairie Hellénique – Galerie DESMOS, 14 Rue Vandamme, PARIS
Εγκαίνια Πέμτη 21 Δεκεμβρίου, 18.30
Διάρκεια έκθεσης: 22 έως τις 27 Δεκεμβρίου 2017
Ώρες κοινού: Καθημερινά από τις 15.00 έως τις 19.00
Πληροφορίες: τηλ: +33 (0)1.43.20.84.04,  www.desmos-grece.com
[/eventinfo]

Από το έτος δημιουργίας του το 1983, ο Δεσμός στο Παρίσι γίνεται ένας πολιτισμικός σύνδεσμος μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας. Στην αρχή ως βιβλιοπωλείο, αναπτύσσει στη συνέχεια μια εκδοτική δραστηριότητα διαθέτοντας στο γαλλόφωνο κοινό έργα της ελληνικής λογοτεχνίας και το τριμηνιαίο περιοδικό Desmos/Le Lien. Ο χώρος της γκαλερί του, έρχεται να συμπληρώσει αυτήν την πολύπλευρη δραστηριότητα, κάνοντας έτσι το Δεσμό ένα μέρος συνάντησης μεταξύ των Ελλήνων του Παρισιού, των φιλελλήνων και των απανταχού φιλότεχνων.  

Last modified: 02/01/2018