Η ζωγραφική ενός αιώνα που έφυγε, μιας χιλιετίας που ήρθε. Πινακοθήκη Βογιατζόγλου

Τη γενιά καλλιτεχνών που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε γενιά του 2000 ή γενιά της αλλαγής μιας χιλιετίας, παρουσιάζει η δραστήρια Πινακοθήκη Γ. Βογιατζόγλου.
Την έκθεση επιμελείται επιμέλεια ο Γιώργος Βογιατζόγλου, ενώ το κείμενο  του καταλόγου υπογράφει η ιστορικός τέχνης, Αλεξάνδρα Κοροξενίδη
Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα καλλιτεχνών γεννημένων μεταξύ 1970 – 1975.   Έτσι η Πινακοθήκη Γ. Βογιατζόγλου συνεχίζει τη θεματική σειρά των ΠΡΑΞΕΩΝ, που ξεκίνησε το 2013 και παρουσιάζει με χρονολογική σειρά τους εικαστικούς του 20ου αιώνα, συνυφαίνοντας την ιστορία της νεότερης ελληνικής τέχνης με την ανάπτυξη της Συλλογής Βογιατζόγλου.

Διονύσης Χριστοφιλογιάννης

Συμμετέχουν οι εικαστικοί καλλιτέχνες: Στέφανος Αλαφούζος, Αγγέλικα Βαξεβανίδου, Σάββας Γεωργιάδης, Νίκος Γιαβρόπουλος, Παναγιώτης Δαραμάρας, Βερονίκη Δαμιανίδου, Νίκος Έξαρχος, Γωγώ Ιερομονάχου, Αλεξάνδρα Ισακίδου, Τζουλιάνο Καγκλής, Χριστόφορος Κατσαδιώτης, Θεόφιλος Κατσιπάνος, Νίκος Καναρέλης, Ιωάννα Καφίδα, Λένα Κιτσοπούλου, Νίκος Κόνιαρης, Λήδα Κοντογιαννοπούλου,  Σπύρος Κοντούλης, Σπύρος Λύτρας, Αλέξανδρος Μαγκανιώτης, Μανώλης Μπιτσάκης,  Μίλτος Μιχαηλίδης, Λαμπρινή Μποβιάτσου, Φανή Πανταζίδου,  Κώστας Παππάς, Ηλίας Παπανικολάου, Ηλίας Παπαηλιάκης, Νίκος Σίσκος, Άγγελος Σπάρταλης (αρχική εικόνα), Αντώνης Στάβερης, Αντώνης Τιτάκης,  Αντώνης Τσακίρης,  Μιχάλης Τσακουντής, Γεωργία Φαμπρίς, Νίκος Χατζησμάλης, Διονύσης Χριστοφιλογιάννης, W.D

Ηλίας Παπαηλιάκης

Όπως επισημαίνει  η Αλεξάνδρα Κοροξενίδη «Με περιγραφικούς όρους, η ζωγραφική με κύρια τα ρεαλιστικά χαρακτηριστικά δίνει τον τόνο στην ΠΡΑΞΗ 6 χωρίς βεβαίως να λείπουν έργα που βρίσκονται ανάμεσα στην παραστατικότητα και την αφαίρεση. Η προσωπογραφία, το σώμα, ο ιδιωτικός χώρος που φέρει το αντίκτυπο της κοινωνικής πραγματικότητας, η υποδήλωση μίας ιστορίας, η αμφισημία ανάμεσα στο επινοημένο και το πραγματικό, το φαντασιακό και το εμπειρικό, ιστορίες που προσδιορίζονται από ετεροχρονίες, η ρευστότητα και οι πολλαπλές όψεις της πραγματικότητας, η μνήμη, ο κατακερματισμός ή η παραμόρφωση της μορφής, το ανοίκειο, το παράδοξο, η διαχείριση του βλέμματος, το χιούμορ, η μοναχικότητα είναι ορισμένα γνωρίσματα που επανέρχονται στην πολυμορφία της συγκεκριμένης ενότητας ενώ, εκτός λίγων εξαιρέσεων, η αποδόμηση και ο επαναπροσδιορισμός της ζωγραφικής δεν είναι τόσο παρόντα.

Νίκος Καναρέλης

Αν αναλογιστεί κανείς το χρονικό βάθος της συλλογής και της αφοσίωσης του Βογιατζόγλου στην ζωγραφική, που όμως δεν είναι το μοναδικό μέσο που τον ενδιαφέρει, αυτή η εμμονή του οφείλει να επισημανθεί ως μία συνεπή, ανεξάρτητη προσέγγιση, ανένταχτη στις ανακυκλώμενες τάσεις.

Αντώνης Τιτάκης

Η συνοχή και η σε μεγάλο βαθμό ομοιογένεια της συλλογής επιτρέπει να παρακολουθήσει κανείς τις μετατοπίσεις και συνδέσεις που συμβαίνουν χρονολογικά πάντα όμως μέσα από το μερικό πρίσμα μίας συγκεκριμένης συλλογής που διαπνέει ένα ενιαίο γούστο».

Μανώλης Μπιτσάκης

Last modified: 11/11/2024