Εύα Παπαδοπούλου: Μόνο όταν πειραματίζεσαι μπορείς να ανακαλύψεις κάτι καινούριο

Την Εύα Παπαδοπούλου την ξέρω πολλά χρόνια από τις κοινές μας διακοπές στη Σκύρο. Τη θυμάμαι στην Αθήνα να δουλεύει ακούραστα στο χυτήριο της οικογένειας της, πάντα ανήσυχη και με αγάπη για την ομορφιά και την απλότητα. Την συνάντησα ξανά όταν θέλησε να μου χαρίσει το κρίδεμνον της, ένα υπέροχο φουλάρι που σχεδίασε η ίδια όταν ήταν στο Παρίσι. Σήμερα, την παρακολουθώ με χαρά να ασχολείται με το κόσμημα και το ψηφιδωτό, πάντα με αγάπη για το κλασσικό και το διαχρονικό το οποίο, όμως, ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες μας. Τη συνάντησα και μου μίλησε για τη δουλειά της με αφορμή την έκθεση της στη γκαλερί «P» στο Κολωνάκι.

• Μίλησε μας για ψηφιδωτά και τα κοσμήματα σου. Από που αντλείς την έμπνευση σου; Ποια η σχέση σου με την ελληνική ιστορία;

Η ιστορία μου στο κόσμημα ξεκινάει το 2010 όταν αποφασίζω να εγκαταλείψω την Ελλάδα και την εργασία μου στο καλλιτεχνικό χυτήριο της οικογένειας μου για να ζήσω στο Παρίσι. Η ανησυχία μου με σπρώχνει στη δημιουργία μιας και μια ζωή, από την παιδική μου ηλικία συναντάς τρέφομαι τους μεγάλους γλύπτες του ελληνικού χώρου που συνεργάζονται με το χυτήριο μας. Ξεκινάω το κόσμημα εμπνευσμένη από το θησαυρό της Τροίας.
Ήθελα να νιώσω πώς είναι να φοράς κάτι τόσο πολύτιμο, ένα θησαυρό. Έπρεπε να δημιουργήσω κάτι παρόμοιο σε αξία, το ίδιο πολύτιμο. Η πρώτη συλλογή ονομάζεται Μύθοι και θρύλοι.
Αντλώ έμπνευση από την αρχαία ιστορία, τη Μυθολογία, και την παράδοση του τόπου μου. Κάθε φορά που μπαίνω στη διαδικασία να ψάξω για να μάθω διαπιστώνω ότι δεν γνωρίζω πολλά και έτσι αυτή η πηγή γνώσης μένει πάντα ανεξάντλητη και πάντα γυρνάω εκεί για να εμπνευστώ. Το ψηφιδωτό έρχεται πολύ αργότερα και είναι μια ανάγκη να εκφραστώ με διαφορετικά υλικά και σε διαφορετική διάσταση.
Και τα δύο όμως έχουν ένα κοινό στοιχείο, την επαναλαμβανόμενη φόρμα που δίνει το τελικό σχήμα και κάνει το έργο ή το κόσμημα πολύτιμο.

• Τα έργα σου μοιάζουν μινιμαλιστικά. Χαρακτηρίζονται από απλότητα και λεπτό γούστο. Πως κατέληξες σε αυτή την αισθητική;

Ο μινιμαλισμό έρχεται υποχρεωτικά μιας και με αυτή την τεχνική είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποδώσεις λεπτομέρειες. Η αφαίρεση είναι υποχρεωτική. Όπως ακριβώς ο εξπρεσιονισμός έρχεται για να αφαιρέσει στοιχεία από μια κλασσική απεικόνιση και να εστιάσει στην αίσθηση και στην εντύπωση που σου δημιουργεί η εικόνα στο έργο. Έτσι και στο ψηφιδωτό, δεν έχω τη δυνατότητα να ζωγραφίσω τις λεπτομέρειες όπως ένας ζωγράφος μπορεί, δεν έχω την πλούσια χρωματική παλέτα γιατί χρησιμοποιώ φυσικά πετρώματα, όμως μπορώ να κάνω το θεατή να τα φανταστεί. Η αίσθηση που σου προκαλεί το έργο είναι αυτή που το ολοκληρώνει και το τελειοποιεί.

• Τι ρόλο παίζει η έρευνα στη δουλειά σου;

 Το έργο που κάνω είναι μια έρευνα. Για παράδειγμα αυτή την περίοδο ερευνώ τη φύση και προσπαθώ με το δικό μου τρόπο να αποδώσω την ομορφιά της και την απλότητα της. Άλλες φορές μοναχική άλλες φορές ανήσυχη και επιβλητική. Για να μπω στη διαδικασία να την αποτυπώσω στη δουλειά μου θα πρέπει πρώτα να την έχω παρατηρήσει, αισθανθεί, νιώσει.

• Μίλησε μας για την τεχνική σου. Ποια η σχέση σου με τα υλικά σου;

 Το μάρμαρο το γνώριζα ελάχιστα πριν ξεκινήσω το ψηφιδωτό. Η δουλειά αυτή με έχει κάνει να το αγαπήσω και να έχω την περιέργεια να δω πως μπορώ να το εξελίξω. Την τεχνική αυτή  την έχω ανακαλύψει μέσα από πειραματισμούς. Μόνο όταν πειραματίζεσαι μπορείς να ανακαλύψεις κάτι καινούριο και εγώ έχω την ανάγκη να δημιουργήσω κάτι που δεν έχω δει έτσι ώστε να έχει μια ταυτότητα, την ταυτότητα μου.

• Σε απασχολεί πολύ η φύση του ανθρώπου. Πιστεύεις ότι έχει χάσει την ανθρώπινη υπόσταση του;

 Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα συναντάμε στη ζωή μας και θα πλησιάζουν σε ομοιότητες τους εαυτούς μας το ίδιο ανθρώπινοι, το ίδιο ζεστοί, το ίδιο ευαίσθητοι. Αυτή η ελπίδα δεν χάνεται ποτέ. Πάντα θα γεννιούνται παιδιά που κοιτάζοντας την αγνή ψυχή τους θα έχουμε την ανάγκη να προσπαθήσουμε να παραμείνουμε άνθρωποι.
Αυτή την περίοδο συμμετέχω σε μια ομαδική έκθεση στην www.pgallerysculpture.com με τίτλο ο (α)φυσικός κόσμος. Είναι μια ωδή στη φύση και στην ομορφιά της. Καταλαβαίνουμε πόσο πολύτιμη μας είναι και πως ο κόσμος μας θα ήταν αφύσικος χωρίς την παρουσία της και ο άνθρωπος απάνθρωπος αν δεν διδάσκονταν το μέτρο από εκείνη. Συμμετέχουν καλλιτέχνες Έλληνες, Γάλλοι και Ολλανδοί: Eric Claus, Lotti van der Gaag, Yannis Gaïtis,  Heleen Levano, Karl-Jean Longuet, Philolaos, Eva Papadopoulou

Last modified: 02/06/2021