Οι μορφές στο έργο του Ευθύμη Μαλαφούρη αποτελούν ένα μυστήριο και αποθεώνονται με έναν τρόπο σχεδόν κρυπτικό που αγγίζει το φευγαλέο. Γυναίκες που διαβάζουν ή κάνουν μια βόλτα στη φύση, φιγούρες μιας άλλης εποχής μα και τόσο σύγχρονες ταυτόχρονα, αρχέτυπα ενός κόσμου ρομαντικού με πολλά στοιχεία παράδοσης, ενός κόσμου από ανθρώπους χωρίς πρόσωπο που όμως μπορούν να εκπροσωπούν κι από ένα συναίσθημα. Συνάντησα το ζωγράφο και μου μίλησε γι’ αυτόν ακριβώς τον κόσμο.
-
Στην τωρινή σου δουλειά οι φιγούρες σου βγαίνουν από τους κλειστούς χώρους, αποκτούν περισσότερο χρώμα και έχουν μεγαλύτερη σχέση με τη φύση. Πώς προέκυψε αυτή η εξέλιξη;
Η εξέλιξη αυτή προέκυψε μέσα από έναν πειραματισμό, από μία ερώτηση που έθεσα στον εαυτό μου, πώς μια φιγούρα που έχω ζωγραφίσει σε έναν εσωτερικό χώρο θα δείξει αν τη μεταφέρω σε ένα εξωτερικό τοπίο.
Στα πλαίσια αυτής της αναζήτησης, μου φάνηκε επίσης ενδιαφέρον να ζωγραφίσω το στάδιο της μετάβασής μας σε κάποιο χώρο εσωτερικό ή εξωτερικό, γι’αυτό και σε μερικά έργα μου απεικονίζω ανθρώπους που βρίσκονται σε κάποια διαδρομή, σε κάποιο μεταφορικό μέσο. Φιγούρες δηλαδή, οι οποίες βρίσκονται σε μικρούς εσωτερικούς χώρους μετάβασης, όπως το βαγόνι ενός τρένου ή το αυτοκίνητο, μέσω των οποίων γίνεται η έξοδός τους στη φύση και σε ένα εξωτερικό περιβάλλον που τις κατακλύζει.
Το χρώμα είναι κάθε φορά για εμένα μία πρόκληση, η οποία πυροδοτεί το ενδιαφέρον μου για ζωγραφική. Μέσα από το συνεχή πειραματισμό μου με τα χρώματα, ανακαλύπτω καινούριους ορίζοντες και διαπιστώνω πώς η επιλογή ενός χρώματος επηρεάζει το έργο μου.
-
Πολλές από τις φιγούρες σου μοιάζουν να βγαίνουν από μια άλλη εποχή ενώ παραμένουν σύγχρονες ταυτόχρονα. Πώς το πετυχαίνεις αυτό;
Πάντα με γοήτευε και συνεχίζει να με γοητεύει η παλιά εποχή αλλά ταυτόχρονα μου αρέσει και η σύγχρονη. Μου αρέσουνε τ’ αντικείμενα που έχουνε έντονο design και αεροδυναμισμό, με γοητεύει ο σύγχρονος κόσμος της τεχνολογίας και της ρομποτικής αλλά την ίδια ώρα εκτιμάω την ομορφιά και το ρομαντισμό που αποπνέει μια πιο κλασική φιγούρα μιας γυναίκας με καπέλο που κρατάει ένα λουλούδι. Πηγή έμπνευσης για εμένα μπορεί να είναι ένας χαλαρός περίπατος στη φύση, η ταχύτητα που απολαμβάνουμε σε ένα ταξίδι με το αυτοκίνητο αλλά και το ταξίδι που κάνουμε στον υπολογιστή μέσω των εικόνων. Θεωρώ ότι τα τεχνολογικά μέσα της σύγχρονης εποχής αν αναμειχθούν με την ομορφιά που κρύβεται σε στοιχεία και συνήθειες του παρελθόντος που κρατάμε έως σήμερα στη ζωή μας, οδηγούνε σε μία μίξη η οποία χρωματίζει όμορφα την καθημερινότητά μας.
-
Όντως, μοιάζει να εκφράζεις το μυστήριο στην καθημερινότητα. Είναι ένας κόσμος καθημερινότητας που ο χρωστήρας σου τον κάνει πνευματικό. Μίλησε μας για το πνεύμα στην τέχνη και πώς εσύ θέλεις να το επικοινωνείς.
Μου δίνει μεγάλη χαρά να ακούω ότι ο κόσμος βρίσκει πνευματικότητα στο έργο μου. Ίσως αυτό γίνεται υποσυνείδητα, ίσως προκύπτει από την ευαισθησία με την οποία προσεγγίζω τα θέματά μου, ίσως ακόμα γιατί με γοητεύει η ιδέα ότι ο θεατής που κοιτάει κάποιο έργο μου, πέρα από το να του φέρνει το έργο στο νου μία σκέψη, ένα συνειρμό, μου αρέσει η ιδέα του να αποκομίζει από το έργο και ένα ερέθισμα ψυχικό, κάτι άυλο. Γοητεύομαι από τις σκέψεις που κάνει ένας άνθρωπος καθώς κάθεται, οι οποίες θεωρώ ότι πολλές φορές είναι πιο δυνατές και από τις κινήσεις που θα κάνει ενδεχομένως. Πολλές φορές με το στοχασμό και τη σκέψη μας γύρω από μία κατάσταση, δηλώνουμε πιο ουσιαστικά το «παρών» μας σε αυτήν απ’ ό,τι αν κάναμε κάποιες μη συνειδητές πράξεις.
Γοητεύομαι από τις στιγμές που ο άνθρωπος μέσα στην καθημερινότητά του ταξιδεύει πνευματικά, κάτι το οποίο μπορεί να συμβαίνει εκτός των άλλων όταν κάνει μια διαδρομή με το τρένο για τη δουλειά του ή μια διαδρομή με το αυτοκίνητο. Απλές συνήθειες της ζωής μας οι οποίες αποκτάνε χρώμα μέσω των σκέψεων μας.
-
Κατορθώνεις να μοιράζεσαι με το θεατή τη γαλήνη και την σιωπή της στιγμής. Πώς το πετυχαίνεις αυτό;
Αυτό ίσως επιτυγχάνεται επειδή στα έργα μου βλέπουμε σκηνές της καθημερινότητας, βλέπουμε συνθέσεις οι οποίες μας φέρνουν στο νου φιγούρες με τις οποίες ταυτιζόμαστε γιατί σ’ αυτές αναγνωρίζουμε κάτι από τον εαυτό μας και τις συνήθειες μας.
-
Οι άνθρωποι που ζωγραφίζεις μοιάζουν μοναχικοί αλλά και σε μια πολύ όμορφη σχέση με τον εαυτό τους. Υπάρχει αυτή η ποιότητα στη ζωή μας;
Θεωρώ ότι αυτή η ποιότητα σπανίζει στη ζωή μας ή μάλλον για να το θέσω πιο σωστά θεωρώ ότι είναι ένα στοιχείο της ζωής μας με περιοδικότητα. Άλλοτε οι καταστάσεις που ζούμε μάς οδηγούνε προς το να έχουμε μία όμορφη σχέση με τον εαυτό μας και άλλοτε μας απομακρύνουν. Με γοητεύουν οι άνθρωποι που βρίσκουν αυτήν την ισορροπία μέσα τους, έστω και σε κάποιες μικρές στιγμές της καθημερινότητάς τους και είναι ένα από τα πράγματα τα οποία μου αρέσει να αποτυπώνω στα έργα μου.
-
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Μου αρέσει να ζω το τώρα. Τα σχέδια μου για το μέλλον έχουνε άμεση σχέση με το παρόν, το οποίο με καλεί να ζωγραφίζω και να αποτυπώνω στον καμβά ό,τι αγαπώ. Θέλω να συνεχίσω να αποδίδω με το δικό μου τρόπο τις εικόνες που μ’ εμπνέουν γύρω μου, υπηρετώντας την εσωτερική μου ανάγκη για έκφραση. Έχω σαν όνειρο να πάει καλά η τέχνη μου και να βιοπορίζομαι από αυτήν και εύχομαι να είμαι καλά για να δημιουργήσω όλα αυτά που έχω μέσα στο μυαλό μου.
Last modified: 20/06/2022