Γιάννα Ανδρεάδη –  Ιάσονας Καραΐνδρος: «Ραντεβού στην Αθήνα».

 Η υπόσχεση για ένα ραντεβού στην Αθήνα τελικά υλοποιείται αυτή την άνοιξη. Το είχαν υποσχεθεί όταν ακόμη ζούσαν στο Παρίσι μαζεύοντας εμπειρίες για την τέχνη τους και το μέλλον τους.
Τόπος συνάντησης η γκαλερί Alma. Η πρωτοβουλία ανήκει σε έναν εκ των τριών παρεπιδημούντων πριν από κάποια χρόνια στη γαλλική πρωτεύουσα, τον εικαστικό Μανώλη Χάρο που οργάνωσε επιμελείται και παρουσιάζει την εικαστική συνάντηση της Γιάννας Ανδρεάδη και του Ιάσονα Καραΐνδρου.

Ianna Andréadis, Crow, 40×60 cm, oil pastels on colored paper, 2025

Jason Karaïndros, Apollo’s Shadow 2, Brass, 89x90x55 cm, 2025

Γράφει λοιπόν για την έκθεση «Ραντεβού στην Αθήνα» ο Μανώλης Χάρος.
«Θέλησα να δώσουμε αυτό το Ραντεβού στην Αθήνα, με την Γιάννα και τον Ιάσονα, όταν είμαστε στο Παρίσι, και μιλούσαμε για ένα σωρό πράγματα που τα αφήναμε στη μέση, καθώς κάτι άλλο ερχόταν πάντα στην κουβέντα και τελικά όλα είχαν μιαν αναγωγή εκεί, στο σημείο αναφοράς μας πίσω- εκεί- στον τόπο, στην Αθήνα. Και οι δυό τους χρόνια πολλά κάτοικοι στο Παρίσι. Με επιτυχημένες σπουδές εκεί, και μετά πορείες στο χώρο των εικαστικών, με δουλειές ώριμες και πλήρεις.

Jason Karaïndros, Apollo’s Shadow 5, Brass 45x45x10 cm, 2025

Ianna Andréadis, Sea, 120×120 cm, acrylics, 1996

Δουλειές με έντονη την διεθνή ταυτότητα των δημιουργών τους. Προτείνοντας λοιπόν αυτό το ραντεβού στην Αθήνα, σκόπευα να δω (και να δείξω σαν επιμελητής της έκθεσης) αυτά τα έργα που γεννήθηκαν, όχι περιστασιακά σε μια τυχαία παραμονή, αλλά προήλθαν από το εκεί που έχει μέσα του το εδώ. Και των δύο τα έργα αναφέρονται στο φως. Ή πάντως παρακολουθούν το φως. Οι σκιές των πουλιών στην πόλη, οι σκιές των αγαλμάτων στην μνήμη. Πόσο φιλοσοφικό μοιάζει το βλέμμα και των δύο, με αυτόν τον τρόπο που οι Γάλλοι συνηθίζουν να μας αποδίδουν, πως τάχα όλη μας η σκέψη πηγάζει από την σκέψη της λαμπρής αρχαιότητας.
Σίγουρα υπάρχει μια βάση σε αυτό, ίσως όχι με τον τρόπο που το λένε, αλλά σίγουρα με τον τρόπο που το βλέμμα και οι παραστάσεις μας διαμορφώνουν σαν Έλληνες καλλιτέχνες. Να όμως πως τελικά, από διαφορετικούς δρόμους και με διαφορετικές στάσεις, και τους δυο τους γοητεύει το φως που είτε υποδηλώνει τα λαμπρά αγάλματα των αρχαίων θεών, στα έργα του Ιάσονα, είτε αναφέρεται στο φως της γης και της θάλασσας, στα έργα της Γιάννας. Και οι δυο αναφέρονται στο φως που διαμορφώνει την πραγματικότητα που αντιλαμβάνονται τα μάτια μας και αποκτά νόημα στις διεργασίες του νου μας. Και μπορεί να φέρουν μέσα τους σημεία και αναφορές από την γνώση και τα ταξίδια τους (όπως η χρήση του μαύρου μελανιού στην Γιάννα ή το κλειδί του Γαλιλαίου το έργο του Ιάσονα, τόσο φορτισμένα από πολιτισμούς έργα και των δύο), όμως διατηρούν πάντα την φρεσκάδα των ωραίων καλλιτεχνημάτων»
Επιμέλεια: Μανώλης Χάρος , Μαρία Αλμπάνη

Last modified: 13/04/2025