Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
Gobert Flinck- Άγγελοι Αναγγέλλουν τη Γέννηση του Χριστού στους Ποιμένες (1639). Ο Govert Flinck υπήρξε ένας από τους κορυφαίους μαθητές του Rembrandt. Μουσείο του Λούβρου

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗ
Το σύστημα δυαδικών αστεριών HD 113766, όπου οι αστρονόμοι υποπτεύονται ότι ένας βραχώδης πλανήτης σαν τη Γη σχηματίζεται γύρω από κάποιο αστέρι. Σε ηλικία περίπου 10-16 εκατομμυρίων ετών το αστέρι είναι ακριβώς στην κατάλληλη ηλικία για να σχηματίσει βραχώδεις πλανήτες. Ο καφέ δακτύλιος που περιστρέφεται κοντά στο κεντρικό αστέρι απεικονίζει μια τεράστια ζώνη σκόνης αρκετής για να γεννηθεί ένας πλανήτης μεγέθους Άρη ή και μεγαλύτερος.

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ο Joan Miró υποστήριξε ότι η «Γέννηση του Κόσμου» απεικονίζει «ένα είδος γένεσης»—την άμορφη αρχή της ζωής. Ο καλλιτέχνης έχυσε, έτριψε και πέταξε μπογιά σε έναν άνισα ασταρωμένο καμβά, έτσι ώστε το χρώμα να εμποτιστεί σε ορισμένες περιοχές και να ακουμπήσει από πάνω σε άλλες. Πάνω από αυτή την ανεξέλεγκτη εφαρμογή βαφής, πρόσθεσε γραμμές και σχήματα που είχε σχεδιάσει προηγουμένως σε μελέτες. Περιγράφοντας τη μέθοδό του, ο Μιρό είπε: «Αντί να ξεκινήσω να ζωγραφίσω κάτι (συγκεκριμένο), άρχισα να ζωγραφίζω και καθώς ζωγράφιζα η εικόνα άρχισε να επιβεβαιώνεται ή να υπονοείται κάτω από το πινέλο μου… Το πρώτο στάδιο ήταν ελεύθερο, ασυνείδητο. Αλλά, το δεύτερο είναι προσεκτικά υπολογισμένο. Η Γέννηση του Κόσμου αντανακλά αυτό το μείγμα αυθορμητισμού και σκέψης.

ΓΙΟΡΤΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ
Jan Steen.1664. Η χαρά της γέννησης στο δωμάτιο της λεχώνας. Ο ηλικιωμένος πατέρας κρατά αμήχανα το νεογέννητο. Ήταν συνήθεια να γιορτάζουν τη γέννηση με αστεία και κουτσομπολιά με σεξουαλικά υπονοούμενα. Ο καλλιτέχνης στον πίνακα «υποστηρίζει» τα υπονοούμενα με λουκάνικά και τσόφλια αυγών. «Τσάκισαν τα αυγά στο τηγάνι», ήταν ένα πονηρό χαριτολόγημα τα χρόνια εκείνα στα ολλανδικά σπίτια. Wallace Collection, Λονδίνο.

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ
Orazio Gentileschi – «Η εύρεση του (νεογέννητου) Μωυσή». (1630) Αυτός ο τεράστιος καμβάς απεικονίζει τη Βιβλική ιστορία στην οποία η κόρη του Φαραώ ανακαλύπτει το νεογέννητο Μωυσής στους παρόχθιους λόφους του Νείλου. Στο κέντρο η πριγκίπισσα ενώ η μητέρα και η αδερφή του Μωυσή Ιωχαβέδ και Μαριάμ φαίνονται στα αριστερά να προσφέρονται για το θηλασμό του βρέφους. © The National Gallery, Λονδίνο Ο Orazio Gentileschi ήταν πατέρας της επίσης καλλιτέχνιδας Αρτεμισίας Τζεντιλένσκι.

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ
Sandro Botticelli Η Γέννηση της Αφροδίτης (1485 -86). Ο καλλιτέχνης αντιπροσώπευε τη νεοπλατωνική ιδέα της θεϊκής αγάπης με τη μορφή μιας γυμνής Αφροδίτης. Για τον Πλάτωνα η Αφροδίτη είχε δύο όψεις: η γήινη θεά που ξυπνούσε στους ανθρώπους στη φυσική αγάπη και ή ουράνια θεά που τους ενέπνεε πνευματική αγάπη. Ο Πλάτων υποστήριξε περαιτέρω ότι η ενατένιση της φυσικής ομορφιάς επέτρεπε στο μυαλό να κατανοήσει καλύτερα την πνευματική ομορφιά.

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ
Ραφαήλ – «Η Σχολή των Αθηνών» 1509 -11. Αφορά σε μία ομάδα τεσσάρων τοιχογραφιών που απεικονίζουν διακριτούς κλάδους γνώσης. Οι φιγούρες αποτελούν παραδείγματα φιλοσοφίας, ποίησης, μουσικής, θεολογίας και δικαιοσύνης. Το θέμα του έργου είναι ουσιαστικά η φιλοσοφία, ή τουλάχιστον η αρχαία ελληνική φιλοσοφία, ενώ η επιγραφή «γνώση των αιτιών» προφανώς απηχεί την έμφαση του Αριστοτέλη στη σοφία ως γνώση. Πράγματι, ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης εμφανίζονται να είναι τα κεντρικά πρόσωπα. Ωστόσο, πολλοί από τους φιλοσόφους που απεικονίζονται αναζήτησαν πρώτοι τη γνώση των αιτιών, αφού έζησαν πριν από τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, και σχεδόν το ένα τρίτο ήταν Αθηναίοι. Διακρίνονται οι φιγούρες των Σωκράτη, Επίκουρου, Απελλή, Πρωταγόρα, Θαλή, Ησίοδου, Ομήρου, Ηράκλειτου, Πίνδαρου, Ορφέα, Πυθαγόρα, Αρχιμήδη, Αναξίμανδρου, Διογένη, Αισχίνη, Αλκιβιάδη, Ζήνωνα του Κιτίου, Δημόκριτου. Apostolic Palace, Vatican City

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Philipp Foltz – «Ο Περικλής αγορεύει στην Πνύκα», 1852. «Επιτάφιος», ο ύμνος στην Αθηναϊκή δημοκρατία και στην αγάπη του Αθηναίου προς την ελευθερία. Ο Σόλων, ο Κλεισθένης και ο Εφιάλτης, μέντορας του Περικλή, θεωρούνται εισηγητές του δημοκρατικού πολιτεύματος στην Αθήνα. Μόναχο, ιδιωτική συλλογή

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Salvador Dalí – «Το Παιδί της γεωπολιτικής παρακολουθεί τη Γέννηση του Νέου Ανθρώπου»( Geopoliticus Child Watching the Birth of the New Man). Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη, το 1943.Καταγράφει τη μεταβαλλόμενη αντίληψη του Νταλί για τον πόλεμο. Οι αρχικές του σημειώσεις για το έργο έγραφαν: «αλεξίπτωτο, παράνοια, προστασία, τρούλος, πλακούντας, καθολικισμός, αυγό, γήινη παραμόρφωση, βιολογική έλλειψη. Η γεωγραφία αλλάζει το δέρμα της στην ιστορική βλάστηση». Αυτές οι κωδικοποιημένες λέξεις προσφέρουν κάποια υπόδειξη για το νόημα του έργου: κάτω δεξιά το αδύναμο σώμα μιας κλασικής φιγούρας, που αντιπροσωπεύει τον Παλαιό Κόσμο και τον παρηκμασμένο πολιτισμό του, αποκαλύπτει μια κεντρική σκηνή σε ένα παιδί, που κρυφοκοιτάζει το αρσενικό να αγωνίζεται να βγει από μια γήινη σφαίρα, παραμορφωμένη σε σχήμα αυγού, στο οποίο ανοίγουν ρωγμές και απελευθερώνεται μια σταγόνα αίματος από τον πλακούντα.

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
Λίγο μετά τη γέννηση του σύμπαντος. Χάρτης της ακτινοβολίας υποβάθρου που έμεινε από τη Μεγάλη Έκρηξη. Ο χάρτης παρουσιάστηκε το 2013. Η απεικόνιση επιτεύχθηκε βάσει φωτογραφιών που ελήφθησαν από το διαστημόπλοιο Planck της ESA, και που αποτύπωσαν το παλαιότερο φως στο σύμπαν. Αυτές οι πληροφορίες βοηθούν τους αστρονόμους να προσδιορίσουν την ηλικία του σύμπαντος. (Εικόνα: ESA and the Planck Collaboration.)