Βασίλης Σελιμάς: Η χρωματική μου παλέτα είναι ένα περίεργο κληροδότημα

Ήρα Παπαποστόλου
Κριτικός και Ιστορικός τέχνης

Ανθρωποκεντρική ζωγραφική, σκοτεινές συνθέσεις που εναλλάσσονται με το φως και το έντονο χρώμα

Γεννημένος το 1983 και με σπουδές στην Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, ο Βασίλης Σελιμάς έχει πραγματοποιήσει μέχρι στιγμής δύο ατομικές εκθέσεις. Η έκθεσή του με τίτλο Reality στον Εικαστικό Κύκλο ΔΛ μας δίνει μια ολοκληρωμένη εικόνα των προθέσεων και του ταλέντου του ζωγράφου. Επιλέγοντας σαν μέσο του την παραστατική ζωγραφική με τους συμβολισμούς της, το υποδόριο χιούμορ και την έμφαση στην λεπτομέρεια, έχει πάντα σαν κέντρο της θεματολογίας του τον άνθρωπο και επικεντρώνεται στο συναίσθημά του.  Παιδιά και ενήλικες, με την θλίψη ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους, φλερτάρουν πότε με τη λογική και πότε με το παράλογο και παράδοξο, δημιουργώντας πολλά ερωτήματα στον θεατή. Ο ίδιος μας εξηγεί πως προέκυψε ο τίτλος της έκθεσης και πολλά ακόμα για την φύση της δουλειάς του.

Ύπνος. 80x60cm, ακρυλικά σε χαρτί, 2016-17

  •  Γιατί επέλεξες τον τίτλο Reality για την έκθεσή σου; Ποια η σχέση σου με την πραγματικότητα;

O τίτλος προέκυψε από το ομότιτλο έργο που παρουσιάζεται στην έκθεση και ήταν μια πρόταση του κυρίου Χριστοφή μετά από μια συζήτησή μας. Η πραγματικότητα κατά τη γνώμη μου είναι σχετική κι ενίοτε αόριστη.

  • Παρατηρούμε μια θλίψη στα παιδικά βλέμματα στα έργα σου. Η παιδική ηλικία είναι συνυφασμένη με τη θλίψη ή επιλέγεις με αυτόν τον τρόπο να αποτυπώσεις το συναίσθημα;

Αναμονή. ακρυλικά σε καμβά, 30x20cm, 2019

Η ζωγραφική από μόνη της ως διαδικασία είναι μια ολιστική πράξη όπου συμμετέχουν όλες οι αισθήσεις κι αυτό σημαίνει ότι είναι αδύνατο να μην λειτουργήσει με κάποιον τρόπο το συναίσθημα. Τα παιδιά ή οι ενήλικες ως θέματα προέκυψαν καθώς μου αρέσει να ζωγραφίζω την ανθρώπινη φιγούρα.

  • Εμφανίζεις στο έργο σου πολλά χιουμοριστικά στοιχεία. Τι ρόλο παίζει το χιούμορ για σένα στη ζωγραφική και στη ζωή;

Το χιούμορ είναι ο πιο σημαντικός και άμεσος τρόπος επικοινωνίας στη ζωή μου. Γενικά δεν θα έλεγε κανείς ότι το χρησιμοποιώ στη ζωγραφική μου εκτός από μεμονωμένες περιπτώσεις έργων. Ακόμη και σε εκείνα τα έργα όμως προτιμώ να λειτουργεί υποδόρια ώστε ο θεατής να το αντιλαμβάνεται σε δεύτερο χρόνο.

Cachee. Ακρυλικά σε καμβά,2017

  • Μοιάζει να έχεις βάλει πιο έντονα χρώματα αυτή τη φορά στα έργα σου. Ποια η σχέση σου με το χρώμα;

Πράγματι έχω χρησιμοποιήσει έντονα χρώματα σε αρκετά από τα έργα της έκθεσης. Αυτή η εξέλιξη τη δουλειάς μου οφείλεται κατά ένα μέρος σε ένα περίεργο κληροδότημα ενός ζωγράφου που έφυγε από τη ζωή, όλη η χρωματική του παλέτα ήρθε στα χέρια μου.

  • Η δουλειά σου χαρακτηρίζεται από υψηλή τεχνική αρτιότητα και δίνεις έμφαση στη λεπτομέρεια. Γιατί επιλέγεις τον ρεαλισμό σαν μέσο έκφρασής σου;

Μου αρέσει να αισθάνομαι τεχνίτης και να μπορώ να εξελίσσω τις τεχνικές μου δεξιότητες. Επιλέγω την ρεαλιστική απεικόνιση γιατί μου αρέσει αυτός ο τρόπος ζωγραφικής κι ίσως γιατί είναι δύσκολος και μοναχικός δρόμος.

  • Υπάρχουν και σουρεαλιστικά στοιχεία στο έργο σου. Ποια η σχέση σου με τη λογική, το παράλογο και το παράδοξο;

Χρησιμοποιώ συμβολισμούς και ζωγραφίζω αντικείμενα που μου αρέσει να τους αλλάζω τον χρηστικό χαρακτήρα. Νομίζω η λογική και το παράλογο διαχωρίζονται από μια λεπτή γραμμή που ο καθένας την ορίζει στο μυαλό του όπως θέλει.

  • Οι ήρωές σου συχνά εμφανίζονται με την πλάτη γυρισμένη στον θεατή. Τι θέλεις να μεταφέρεις σαν μήνυμα στο κοινό με αυτήν την στάση;

Θέλω να αναρωτηθεί ο θεατής γι’ αυτό που δεν βλέπει, για εκείνο που κρύβεται και δεν μπορεί να αναγνωρίσει και του δημιουργεί ερωτήματα.

The viewer. Ακρυλικά σε καμβά,21x15cm, 2017

  • Προτιμάς να ζωγραφίζεις παιδιά. Θεωρείς ότι υπάρχει χώρος σήμερα γι’ αυτά και το παιχνίδι τους;

Ζωγραφίζω παιδιά όσο και ενήλικες, νομίζω και σε αυτή την έκθεση τα πορτρέτα είναι ισόποσα. Υποθέτω ότι ο χρόνος τους αφιερώνεται ως επί το πλείστο στις διάφορες δραστηριότητες που κάνουν πολλές από τις οποίες περιλαμβάνουν και το παιχνίδι. Βέβαια η έννοια του παιχνιδιού όπως υπήρχε στην δική μου γενιά σίγουρα δεν υπάρχει αλλά αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με την έλλειψη χρόνου ή χώρου όσο από την επικράτηση των κινητών κι ευρύτερα των ηλεκτρονικών μέσων.

Last modified: 02/03/2019