Μιλούν για τη δουλειά τους δύο νέοι καλλιτέχνες που συναντήσαμε στην πρόσφατη Art Thessaloniki
Τα βραβεία «Ματαρόα» είναι θεσμός που καθιέρωσε η Art Thessaloniki για να τιμήσει τη μεγάλη «έξοδο» των επιστημόνων και καλλιτεχνών από την Ελλάδα στη Γαλλία το Δεκέμβριο του 1945. Ήταν η φυγή από τις πολιτικές διώξεις της σκληρής μεταπολεμικής περιόδου για την Ελλάδα.
Σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο της 4ης Art Thessaloniki δέκα νέοι καλλιτέχνες έδειξαν μέρος της δουλειάς τους και διεκδίκησαν τα δύο βραβεία για τους πιο ελπιδοφόρους νέους καλλιτέχνες. Όλοι οι καλλιτέχνες ενθουσίασαν τους επισκέπτες με τις ευφάνταστες δουλειές τους αλλά κυρίως ενθουσίασαν με το ταλέντο τους.
Η Ισμήνη Τελιγιορίδου και ο Ηλίας Βασιλός είναι δύο από τους καλλιτέχνες που έδειξαν τη δουλειά τους στο πρόιτζεκτ «Ματαρόα». Γνωρίσαμε την Ισμήνη τον περασμένο Μάιο από τη συμμετοχή της στην ομαδική έκθεση «Η αγάπη είναι ένας σκύλος από την κόλαση» του μουσείου Φρυσίρα. Ένα χρόνο νωρίτερα, στην Art Athina 2018 είδαμε για πρώτη φορά δουλειά του Ηλία στο περίπτερο της Depo Darm. Στη Θεσσαλονίκη μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα τους δύο καλλιτέχνες και να τους συστήσουμε με τη σειρά μας στους αναγνώστες και επισκέπτες του Art22.gr
Ισμήνη Τελιγιορίδου: Μύθοι και ερμηνείες τους
Στο έργο μου συνδυάζω την κλασσική δυτική τέχνη, με στοιχεία του σύγχρονου πολιτισμού, της Pop art, με ηθικά και αισθητικά ιδανικά και με στοιχεία ιστορικά και πολιτισμικά. Επικεντρώνομαι στην αναπαράσταση μορφών του παρελθόντος, με σκοπό να δημιουργήσω εικόνες που να συνδυάζουν το κλασσικό με το μοντέρνο, την δυτική με την ανατολίτικη κουλτούρα και την φαντασία με την πραγματικότητα. Η πρόθεσή μου είναι να πειραματιστώ με τις διάφορες αισθητικές φόρμες και να επιτύχω ένα περιεκτικό, συνεκτικό και αρμονικό αποτέλεσμα.
Σε μια προηγούμενη δουλειά με απασχόλησε το θέμα της ασχήμιας, όχι σαν εξωτερικό φυσιογνωμικό χαρακτηριστικό, αλλά σαν εννοιολογικός όρος. Τι είναι η ασχήμια; Τι θεωρείται άσχημο στις διαφορετικές εποχές και πολιτισμούς; Κατά τη διάρκεια αυτής της έρευνας κατέληξα στο συμπέρασμα ότι, άσχημο θεωρείται ένα άτομο, αντικείμενο ή κατάσταση που συγκεντρώνει ένα ή παραπάνω από αυτά τα χαρακτηριστικά: τα γηρατειά, τον θάνατο, την κακή υγεία, την αποκλίνουσα συμπεριφορά, το γκροτέσκ, το τερατώδες, ή την τερατογένεση. Με αυτόν τον τρόπο ξεκίνησε και η έρευνα για τα τέρατα της ελληνικής μυθολογίας.
Μελετώντας τους μύθους και τις ερμηνείες τους, είτε ιστορικές είτε συμβολικές, γεννήθηκε η σειρά «Bestiarium» με την οποία, ερευνώ τα πλάσματα της ελληνικής μυθολογίας, μετατρέποντας έργα κλασσικών ζωγράφων σε φανταστικά τέρατα, με σκοπό να τους αφαιρέσω τον μοχθηρό χαρακτήρα, να αναδείξω την ανθρώπινη πλευρά τους και τελικά να αποκαταστήσω την φήμη τους.
H Ισμήνη Τελιγιορίδου γεννήθηκε το 1990. Σπούδασε το τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και κατέχει μάστερ από το Facultad de bellas artes Universidad στη Μαδρίτη. Αυτή την περίοδο μετέχει στην ομαδική έκθεση «Η αγάπη είναι ένας σκύλος από την κόλαση» που πραγματοποιείται στο Μουσείο Φρυσίρα ως τις 31 Δεκεμβρίου.
Ηλίας Βασιλός: Η μονάδα στα επιμέρους συστατικά της
Το συνολικό έργο του Ηλία Βασιλού αποτελείται από ζωγραφικά έργα, κατασκευές και τυπώματα που σχετιζονται με την έρευνά του γύρω από την έννοια του κατακερματισμού (fragmentation) και τις σχέσεις που εντοπίζει ανάμεσα στην μονάδα και το σύνολο, το μικροσκοπικό και το μακροσκοπικό. Μέσα από καμβάδες με λάδια, επιχρωματισμένες ξύλινες κατασκευές και αναλογικά τυπώματα ο καλλιτέχνης αναπτύσσει μια εικαστική πρόταση όπου η επανάληψη της χειρονομίας και η μαθηματικοποίηση της δημιουργικής διεργασίας γίνεται κατά κάποιο τρόπο μια «γραφή χρόνου», που σε συνδυασμό με την ρυθμικότητά των έργων επιτρέπουν τη δημιουργία ενός εικονικού χώρου ενατένισης και φιλοσοφικού αναστοχασμού. Τα έργα αυτά προκύπτουν μέσα από πολλά στάδια, όπου το πρώτο είναι ο
κατακερματισμός της επιφάνειας σε μικρότερες επιφάνειες μέσα από τη δημιουργία ενός πλέγματος με χαρτοταινία και την τεχνική του μασκαρίσματος (masking). Στη συνέχεια ο καλλιτέχνης καλείται να γεμίσει αυτές τις μικρότερες επιφάνειες με χρώμα—μια επαναλαμβανόμενη διαδικασία στην οποία όμως προσπαθεί να δώσει ένα σύστημα, μια λογική. Αυτό συμβαίνει κυρίως μέσα από μαθηματικές σχέσεις και κώδικες που κατά κάποιο τρόπο παραπέμπουν στην κωδικοποίηση της γλώσσας και σε άλλες λογικές διεργασίες. Αυτή την αυστηρή λογική ο καλλιτέχνης επιτρέπει σε σημεία να ανατραπεί από το ένστικτο, με αποτέλεσμα τα έργα να φαίνονται εκ πρώτης όψεως απόλυτα και ορθολογικά δομημένα, αλλά μια πιο προσεκτική ανάγνωση φανερώνει πως ο ρυθμός τους διαταράσσεται από τυχαίες παρεμβάσεις του ασυνειδήτου και του συναισθήματος.
Εστιάζοντας στην διαδικασία της δημιουργίας των έργων καθαυτή ο Ηλίας Βασιλός ενσωματώνει τόσο την σωματική χειρονομία εφαρμογής του χρώματος στην εκάστοτε επιφάνεια όσο και την εγκεφαλική διαδικασία εκλογίκευσης και κωδικοποίησης της κατακερματισμένης επιφάνειας μέσα στο τελικό έργο. Ταυτόχρονα, αυτό το νέο σώμα δουλειάς συνεχίζει την ενασχόληση του καλλιτέχνη με το πως η υποδιαίρεση και η μονάδα σχετίζονται με το όλο, αλλά και με μια προσπάθεια να αναλύσει και να διασπάσει περεταίρω τη μονάδα στα επιμέρους συστατικά της. Στην ουσία πρόκειται για μια διαδικασία που επιχειρεί μια εποπτεία του απείρου, μια ενορατική εμπειρία όπου το μυαλό αναμετριέται με το χάος φυσικών συστημάτων όπως η βροχή, η μετάδοση της θερμότητας ή η μοριακή δομή ενός στερεού αντικειμένου.
Ο Ηλίας Βασιλός γεννήθηκε το 1989 στην Πτολεμαΐδα. Αποφοίτησε από το τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 2014 με δασκάλους τον Ιωάννη Φωκά, Βαγγέλη Πλοιαρίδη και Ξενοφών Σαχίνη. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει συμμετάσχει σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις και art residencies όπως το ευρωπακό πρόγραμμα ΦΥΣΙΣ.
Last modified: 16/12/2019