Αντωνία Γρίβα: Πόσο «αφήνουμε» τον εαυτό μας να παρασυρθεί και να ζήσει αυτό που νιώθει;

Ήρα Παπαποστόλου

Κριτικός και Ιστορικός τέχνης

Η Αντωνία Γρίβα δουλεύει με μολύβια και ξυλομόλυβα νερού σε χαρτί. Πρόκειται για μια ανθρωποκεντρική ζωγραφική όπου το σχέδιο παίζει καθοριστικό ρόλο στη σύνθεση των έργων. Αυτό που ουσιαστικά περιγράφει είναι μια βαθιά συναισθηματική κοινωνία, με το φόβο της, την αγάπη και το μίσος της, το θυμό, την ευτυχία και τη δυστυχία. Και αυτό το κατορθώνει με την προσωπική της φιγούρα, που είναι και αυτή που χαρακτηρίζει τη δουλειά της. Η φιγούρα της αυτή άλλοτε ωραιοποιείται άλλοτε παραμορφώνεται άλλοτε μένει ως έχει και συχνά εμφανίζεται σε άχρωμο ή σε μονόχρωμο φόντο. Οι εκφράσεις της αλλάζουν ανάλογα με τη διάθεση της καλλιτέχνιδας για να εκφράσουν και από ένα διαφορετικό συναίσθημα. Άλλοτε με ρομαντική και μελαγχολική διάθεση και άλλοτε με αληθοφάνεια, περιγράφει μερικά από τα πιο καθημερινά συναισθήματα στη ζωή μας: πόνο, αγωνία, χαρά, λύπη. Ό, τι συνηθίζουμε να καταπιέζουμε, εκείνη το βάζει στον μεγεθυντικό φακό και το περνάει στον καμβά της χωρίς φόβο. Η προσέγγισή της είναι περισσότερο βιωματική και μετά αφηγηματική: ένα σχέδιο ισοδυναμεί με μία ιστορία, σκέψεις και συναισθήματα.

Το έργο always keeping you safe είναι ένα σχέδιο με βιωματική προσέγγιση. Αφορμή υπήρξε ένα σοβαρό τρακάρισμα και μια ενδελεχής συζήτηση με μία φίλη της. Κεντρική έννοια του έργου είναι η προστασία: η προστασία που σου προσφέρει ένα άψυχο αντικείμενο και η συμβουλευτική από τον άνθρωπο που σε «προστατεύει» από τις λάθος αποφάσεις όταν συζητάς και εξωτερικεύεις τις έννοιες σου και τα προβλήματά σου.

Το σχέδιο let me hide behind your back έγινε με αφορμή μια περίεργη θέση στην οποία βρέθηκε η ζωγράφος και δεν ήξερε πώς να την αντιμετωπίσει, πώς να την διαχειριστεί και πώς να κινηθεί. Την λύση την έδωσαν άλλοι για την ίδια. Προσέφεραν την προστασία τους, την σταθερότητά τους και η τροπή των καταστάσεων της έδωσε την εντύπωση ότι απλώς « «ίππευσε» την κούρσα ενώ την «καθοδηγούσε» το «ά-λογο”», όπως λέει χαρακτηριστικά η ίδια.

Mερικές φορές οι καταστάσεις που ζούμε μας κάνουν να νιώθουμε αντικρουόμενα συναισθήματα χωρίς να γνωρίζουμε αντικειμενικά την θέση μας μέσα σε αυτές. Άλλοτε είμαστε οι «θύτες» και άλλοτε είμαστε τα «θύματα»! Την μια στιγμή νιώθουμε ότι απειλούμαστε και ότι κάποιος μας «κολλάει στον τοίχο» και την άλλη στιγμή, εμείς οι ίδιοι άθελά μας «κολλάμε» τον άλλον στον τοίχο! Τα συναισθήματα που νιώθουμε είναι συνήθως απογοήτευση και θυμός ή οργή! Και αυτά τα συναισθήματα είναι που περιγράφονται στο έργο angry vs frustrated.

Η ίδια λέει: «Η τέχνη είναι συνυφασμένη με την ζωή και την καθημερινότητα και γεννιέται μέσα από αυτή και το ασυνείδητο και απευθύνεται προς τους ανθρώπους και το συνειδητό. Συναισθήματα. Πόσο μικρά ή μεγάλα τα όρια που μπορούν να πλαισιωθούν στην εκάστοτε στιγμή και πόσο «αφήνουμε» τον εαυτό μας να παρασυρθεί και να ζήσει αυτό που νιώθει; Τείνω να δημιουργώ εικόνες μέσα από καταστάσεις που βιώνω και με απασχολούν, ταλανίζουν και ερεθίζουν την σκέψη μου».