Μοιάζει να ζωγραφίζει αξέχαστα τοπία που κουβαλάει μέσα της καθώς και την ανάμνηση συναισθημάτων που την ενέπνευσαν. Η τέχνη της Αναστασίας Γκινάκη ομορφαίνει, φωτίζει, ξεκουράζει, γαληνεύει, ταξιδεύει…
Η αίσθηση που είχα όταν βρέθηκα μπροστά στα έργα της στη γκαλερί Genesis συνοψίζεται στους στίχους του Jacques Prevert:
Χιλιάδες και χιλιάδες χρόνια
δε θα φτάναν
για να πούνε
το μικρό δευτερόλεπτο της αιωνιότητας
τότε που με φίλησες
τότε που σε φίλησα
ένα πρωί στο φως του χειμώνα
στο Παρκ Μονσουρί, στο Παρίσι
στο Παρίσι
πάνω στη γη
στη γη, που είναι ένα άστρο.
Jacques Prevert «Ο κήπος» ( Le Jardin)
Πώς προέκυψε ο τίτλος της έκθεσης και γιατί διάλεξες για θέμα σου τα λουλούδια;
Το στοιχείο των λουλουδιών πάντα υπήρξε στη δουλειά μου, την χαρακτήριζε θα έλεγα, σε κάποιες περιπτώσεις αναδύεται μέσα από την αφαίρεση σε κάποιες άλλες αντικαθιστά την ανθρώπινη φιγούρα όπως για παράδειγμα στον πίνακα «σε συναντώ στο μπλε σου». Πέραν όμως του ότι με ελκύουν σαν θεματολογία τα λουλούδια νομίζω ότι αντιτίθενται σαν εικόνα στην ασχήμια και την ακαλαισθησία που μας περιβάλλει και κυριαρχεί σε πολλούς τομείς της ζωής μας ή στην σκληρότητα που περικλείει ένας πόλεμος και αυτό είναι ζητούμενο για μένα. Αν ήθελα να περάσω ένα μήνυμα θα ήταν σίγουρα ότι τα λουλούδια εξακολουθούν να ανθίζουν όσο βαρύς κι αν είναι ο χειμώνας… Ο τίτλος της έκθεσης προέκυψε σκεπτόμενη πως από έναν κήπο ξεκίνησαν όλα για μας τους θνητούς, να περπατάς σ’ αυτόν χωρίς φόβο για το άγνωστο του καθενός.
-
Βλέπουμε στα έργα σου άλλοτε φαρδιές πινελιές και πηχτό χρώμα και άλλοτε σταξίματα. Πώς δουλεύεις; Μίλησε μας λίγο για την τεχνική σου.
Η τεχνική για έναν καλλιτέχνη είναι σαν τη γραφή, τη φέρουμε μέσα μας και απλά με τη δουλειά την εμπλουτίζουμε και την εξελίσσουμε. Προσωπικά πάντα όταν ζωγράφιζα έψαχνα να βρω λύσεις και μέσα από αυτή τη διαδικασία έβρισκα καινούργιους τρόπους έκφρασης, υφές, εργαλεία και υλικά. Το λευκό του καμβά είναι μια πρόκληση, βλέπω πάνω σ’ αυτόν μια ιστορία που χρειάζεται να αποκαλύψω.
-
Δεν φοβάσαι καθόλου το χρώμα. Μίλησε μας για τη σχέση σου με αυτό.
Η σχέση μου με το χρώμα είναι σχέση ερωτική! Όχι μόνο δεν το φοβάμαι, άλλα τολμάω πολύ μ’ αυτό και πέρα από τη ζωγραφική. Οι περισσότεροι πίνακες μου έχουν πολλά χρώματα μα παρόλα αυτά το αποτέλεσμα είναι ενιαίο και αυτό ήταν ο στόχος από την αρχή, να τιθασεύσω το χρωματικό αυτό χάος.
-
Τι σημαίνει φύση για σένα;
Η φύση δεν είναι τόσο παρούσα όσο θα ήθελα στη ζωή μου, γι’ αυτό ίσως είναι στη ζωγραφική μου. Εμμονικά σχεδόν στην τελευταία μου δουλειά κάθε έργο είναι και ένα ξεχωριστό τοπίο, ένας φανταστικός κήπος που τον κοιτάς και ξεκινάει ένα νοητικό ταξίδι. Είμαστε φτιαγμένοι να ζούμε μέσα σ’ αυτήν και όμως έχουμε απομακρυνθεί, ξεγελάμε την απουσία της με υποκατάστατα που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική επαφή μαζί της.
-
Η ζωγραφική πιστεύεις ότι πρέπει να προβληματίζει τον θεατή ή να τον ταξιδεύει συναισθηματικά;
Ο ρόλος της ζωγραφικής και γενικότερα της τέχνης είναι πολυδιάστατος, δεν είναι απαραίτητα μόνο μέσο ψυχαγωγίας. Έχει να κάνει με τον ίδιο τον καλλιτέχνη και τα βιώματά του, η προσωπικότητά του οποίου θα διαμορφωθεί άλλωστε μέσα απ’ το έργο του. Απ’ την άλλη, όμως διαμορφώνει και τον θεατή καλλιεργώντας τον προβληματισμό του μέσα από τυχόν πολιτικά ή κοινωνικά μηνύματα! Μπορεί κάποιος να δημιουργήσει ένα έργο με πολιτικό μήνυμα ή κοινωνικό ώστε να βάλει σε σκέψη τον θεατή. Δεν είναι, όμως πάντα αυτό που χαρακτηρίζει έναν πίνακα ζωγραφικής, θα μπορούσε απλά το αποτέλεσμα να είναι ένα οπτικό ταξίδι.
-
Ποια τα σχέδια σου για το μέλλον;
Να ταξιδέψω κ να βρεθώ πιο κοντά στη φύση!
Αρχική Φωτογραφία: Μάνος Σπανός
Last modified: 29/06/2022