Ένας διαφορετικός φόρος τιμής στον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο

Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, ο El Greco (Ο Έλληνας), αυτός ο σπουδαίος Κρητικός ζωγράφος, γλύπτης και αρχιτέκτονας της Ισπανικής Αναγέννησης, διεκδίκησε την αυτονομία της καλλιτεχνικής του ύπαρξης, επηρέασε και επηρεάζει ακόμα γενιές ζωγράφων. Η επιμήκυνση των μορφών του μπήκε στο έργο του Σεζάν, μοτίβα από πίνακές του πέρασαν στη ζωγραφική του Πικάσο, ενώ επίδραση δέχτηκε και ο κυριότερος εκπρόσωπος του αφηρημένου εξπρεσιονισμού Τζάκσον Πόλοκ. Όσο για τον δικό μας Νίκο Καζαντζάκη, στο αυτοβιογραφικό του έργο Αναφορά στον Γκρέκο εξέφρασε το θαυμασμό του για το έργο του μεγάλου αυτού δημιουργού.
Το 2014 ανακηρύχθηκε έτος Ελ Γκρέκο στην Ισπανία, ενώ η Ελλάδα τον τίμησε κηρύσσοντας επίσης το 2014 έτος Ελ Γκρέκο.
Η ομαδική έκθεση ζωγραφικής με τίτλο «Αναφορά στο Δομήνικο Θεοτοκόπουλο» στην γκαλερί ena παρουσιάζεται ακριβώς με αφορμή το «2014-Έτος Γκρέκο», αποτελώντας φόρο τιμής στον πολύ σημαντικό Έλληνα καλλιτέχνη. Πρόκειται για πρωτότυπα νέα έργα, από σύγχρονους ζωγράφους που, εξερευνώντας την τέχνη και την τεχνική του, την πάνε ένα βήμα παραπέρα, δημιουργώντας δεσμούς με το σήμερα.
Πολύ ξεχωριστά τα έργα του Αντώνη Κοσμαδάκη, μετατρέπουν τους καθημερινούς ανθρώπους σε σύγχρονους αγίους, με χαρακτηριστικό το φόντο να παραπέμπει στον ουρανό ενός Θεοτοκόπουλου, πολύ ιδιαίτερη η προσέγγιση της Ειρήνης Βογιατζή που, με έμπνευσή της το έργο του “Παιδί με κερί” αλλά και την βαθιά γνώση του Καζαντζάκη για το έργο του ζωγράφου, φτιάχνει τον σημερινό νέο με μολότοφ όπου η φωτιά που προκαλεί βρίσκεται εκεί για να αφυπνίσει, και εξαιρετική η μορφή που επέλεξε ο Θανάσης Ραχούτης, ένα πρόσωπο που όπως λέει και ο ίδιος θα μπορούσε να λειτουργήσει ως μοντέλο του ίδιου του ζωγράφου, με την επιγραφή Spiritual να μεταφέρει την έννοια της πνευματικότητας στη σύγχρονη εποχή – μια πνευματικότητα που διακρίνουμε με διαφορετικό τρόπο στα έργα του Νίκου Σίσκου.

Με ένα έργο πλούσιο σε ανεκδοτολογικά στοιχεία που θα χαρακτήριζα “επαναστατικό”, ο Γιώργος Καρακάσογλου μας δίνει να καταλάβουμε τι σημαίνει να είσαι ασυμβίβαστος πρωτοπόρος όπως ήταν ο Θεοτοκόπουλος, όσο ο Γιώργος Καβούνης, με την εξαιρετική τεχνική του, μας μιλάει για τη συνύπαρξη αντιφατικών συνθέσεων στο έργο του ζωγράφου (υλικός και ουράνιος κόσμος, γήινο και υπερβατικό, φως και σκοτάδι…) και η Βιβή Παπαδημητρίου, με την ξυλογραφία της, μας τοποθετεί με μία σκληρότητα στο σήμερα, σε μία προσπάθεια να μιλήσει για τον καθωσπρεπισμό – και όχι μόνο- των ανθρώπων που τελικά είναι με μια έννοια ίδιοι (και τότε και τώρα).
Η έκθεση στην γκαλερί ena, πλούσια σε απόψεις και επιρροές χάρη στους πολλούς νέους ταλαντούχους καλλιτέχνες που παρουσιάζονται, πέρα από το φόρο τιμής στον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο, μας δίνει και μία εικόνα των σύγχρονων τάσεων στη ζωγραφική. Θα διαρκέσει μέχρι τις 6 Δεκεμβρίου και νομίζω αξίζει να τη δείτε.

Last modified: 21/03/2015